πρωτότυποι βιβλιοστάτες...

Βιβλία απο εδω,βιβλία πιο 'κει..
Τα ράφια σου γεμάτα,το ίδιο και οι βιβλιοθήκες..Σειρά έχουν τα καλάθια που θα γεμίσουν και αυτά σιγά σιγά εξαιτίας του ''πάθους''που έχεις με το διάβασμα...

via

Αν ψάχνεις εναν τρόπο για να  εκθέσεις  τα βιβλία σου όμορφα και πολύ πρωτότυπα,σου έχω τη λύση..Σε αυτό εδω το site έχει μερικές φανταστικές diy ιδέες για τους πιο ''προχωρημένους''και οικονομικούς βιβλιοστάτες που έχεις δει..
Εnjoy*

Little things #book

Πόσο σημαντικά είναι για σένα τα μικροπράγματα και πόσο θα θελες (τώρα που μιλάμε) να σου συμβούν μικροπράγματα;
Μη τα αγνοείς γιατί δίνουν το νόημα σε μία κατα τ' άλλα ίδια μέρα*
Καλή σου μέρα!!

υγ: το βιβλίο μπορείς να το βρεις με τον ελληνικό τίτλο "Μικρά σπουδαία πράγματα" από τις εκδόσεις Πατάκη. 

Love story #books

Οι μέρες απαιτούν αγάπη. Αγάπη παντού. Σε κούπες, φουσκωμένα μπαλόνια, στα πιο νόστιμα πιάτα, σε κάθε λογής δώρα, στα πιο τρυφερά αρκουδάκια και σε ξεχωριστά σκηνικά. Ακόμα και στις σελίδες ενός βιβλίου. Πόσο μάλλον εκεί, θα προσθέσεις. Όπως υποστηρίζει και ο Ουίλιαμ Φώκνερ "ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία. Ίσως επειδή δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού."

Γι αυτό κι εμείς εδώ, ετοιμάσαμε αμέσως τη δική μας λίστα με βιβλία που θα θες να διαβάζεις όλη μέρα..

 

υγ: θα ήταν άδικο αν δεν σημειώναμε στη λίστα μας, βιβλία για τους μικρούς ερωτοχτυπημένους.

ο μικρός(μου)πρίγκιπας*

O μικρός πρίγκιπας που φιγουράρει σε αυτές τις φωτογραφίες είναι το δεύτερο βιβλίο που αγοράζω.Το πρώτο είχε ''ταλαιπωρηθεί''τόσο.Βρισκόταν παντού δίπλα μου.Στο γραφείο μου,στο κομοδίνο μου-για-όμορφα-όνειρα,στη θάλασσα..

Τσαλακωμένες-υπογραμμισμένες σελίδες,ίχνη απο άμμο.Πόσα βράδια μου είχε κρατήσει συντροφιά;Πόσες φορές το έχω διαβάσει στα κορίτσια μου;Και πόσες έχω αποστηθίσει τις σειρές του;

Ενα υπέροχο ταξίδι στη ζωή στην αληθινή και αγνή αγάπη..

Με λόγια απλά,κατανοητά που σου αφήνουν όμως τροφή για σκέψη..

Ο μικρός πρίγκιπας ήταν ο πρώτος μου ''έρωτας''.Με μάγευε πάντα το μεγαλείο της καρδιάς του.Το πάθος του.Η ηρεμία που αποπνέει.Ακόμη και η γλυκιά μελαγχολία που χα'ι'δεύει τις σελίδες αυτού του καταπληκτικού παραμυθιού.Όλα τόσο αρμονικά δεμένα μεταξύ τους..

Όσες φορές και αν το διαβάσεις πάντα θα ανακαλύψεις και κάτι καινούριο.Κάποιο κρυμμένο μυστικό που σε περιμένει υπομονετικά να το βρεις και να το κάνεις δικό σου.Και πάντα θα προσθέτεις και ενα διαμαντάκι σοφίας στην προίκα της ζωής σου..

Αν δεν έτυχε ποτέ να διαβάσεις τον μικρό πρίγκιπα ή αν ψάχνεις ενα δώρο για ενα αγαπημένο σου πρόσωπο,μη διστάσεις να το αποκτήσεις.Είμαι σίγουρη οτι θα σου κρατήσει πολύτιμη συντροφιά.
Αρκεί να το διαβάσεις με την καρδιά..Γιατί..
''είναι πολύ απλό:μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά.Την ουσία,τα μάτια δεν την βλέπουν''..

Βιβλική..ευκαιρία*

Έχεις καταλάβει ήδη τη μανία μου για βιβλία.Μακάρι να μπορούσα να αγοράζω κάθε μέρα..Αλλά αρκετά συχνά-και αφού θα κάνω τις οικονομίες μου-θα περάσω μια βόλτα απο το αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο και θα ξοδέψω αρκετή ώρα.Τα κορίτσια που δουλεύουν εκεί με γνωρίζουν πια με το μικρό μου όνομα και με αφήνουν να χαζεύω με τις ώρες τίτλους,συγγραφείς,καινούρια ή παλιά αριστουργήματα.Κάνοντας μια βόλτα προχθές, είδα οτι υπάρχουν αρκετές προσφορές σε βιβλία που όλοι έχουμε αγαπήσει αλλά και σε καινούρια που περιμένουν μια θέση στη βιβλιοθήκη μας.Ψάχνοντας εκεί λοιπόν,ανακάλυψα κάτι αρκετά ενδιαφέρον και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σου.

Με μόνο 18 ευρώ,αγόρασα δυο βιβλία που ήθελα εδω και καιρό.Είχα ακούσει καλές κριτικές και ανυπομονούσα να τα διαβάσω.Θα σου μεταφέρω μια μικρή περίληψη απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου''Μια σελίδα για κάθε αύριο'':

''Χαίρετε!Είμαι η Λούσι.Είμαι ευτυχισμένη,η δουλειά μου είναι τέλεια,έχω ξεπεράσει απόλυτα το χωρισμό μου,οι φίλες μου με θεωρούν την προσωποποίηση της μοντέρνας γυναίκας και οι συγγενείς μου με λατρεύουν.Ναι,είμαι πραγματικά ευτυχισμένη!Δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα στη ζωή μου!Τίποτα,τίποτα!

Χμ..Εντάξει με πιάσατε.Λεω ψέματα.Πάλι.Στην πραγματικότητα η ζωή μου είναι ενα μάτσο χάλια..''

Ενα έξυπνο και καυστικό μυθιστόρημα που μιλάει για τις ζωές όλων μας.Ενα σωρός απο προβληματισμούς και ενα κίνητρο.Να κοιτάξουμε κατάματα το πρόσωπο που βλέπουμε στον καθρέφτη και όχι εκείνο που θα θέλαμε να βρισκόταν εκεί.Να αγαπήσουμε και να αφήσουμε και τους άλλους να το κάνουν για εμάς..

Αν το όνομα της Cecilia Ahern σου φαίνεται γνωστό να σου θυμίσω οτι έχει γράψει το p.s.i love you στα 21 της χρόνια και έγινε διεθνές best seller αλλά και μια υπέροχη ταινία.Τα βιβλία της έχουν κυκλοφορήσει σε 46 χώρες και έχουν πουλήσει πάνω απο 13 εκατομμύρια αντίτυπα.Τα έσοδα απο τις συμμετοχές διηγημάτων της σε ανθολογίες,δίνονται σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Aυτό ήταν το δώρο μου!Η αρχική τιμή του ήταν 19 ευρώ αλλά εγω το πήρα δωρεάν!

Θα σου μεταφέρω εδω την επίσημη κριτική του γερμανικού Αmazon:

''Μια βουτιά σε μια συναρπαστική ιστορία γεμάτη μαγεία και γοητεία,που εξελίσσεται με εκπληκτικό ρυθμό σ'ενα παθιασμένο ανάγνωσμα.Τα σύντομα κεφάλαια που μια αναφέρονται στο παρόν και μια ανατρέχουν στο παρελθόν,η αφήγηση απο διαφορετικές οπτικές γωνίες,η ειλικρινής ματιά,το αβίαστο και στιβαρό ύφος,μετατρέπουν τις σελίδες αυτού του βιβλίου σε πραγματική περιπέτεια.Μια ιστορία που θα σας κάνει να απορήσετε και να σκεφτείτε,μια παραβολή για το τι σημαίνει στη ζωή να κρατιέσαι,να αφήνεσαι,να χάνεις και να χάνεσαι,καθώς και το να θυμάσαι τις ρίζες σου και την αγάπη..''

Ενα βιβλίο που θα είναι ιδανικό για τις καλοκαιρινές μου εξορμήσεις στην παραλία...

Είμαι σίγουρη οτι αξίζει να ψάχνουμε για τέτοιες ευκαιρίες στα βιβλιοπωλεία,μιας και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαβάζουμε όλοι εμπλουτίζοντας τις γνώσεις μας και ξοδεύοντας δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μας..

Πι.Ες.μείνε συντονισμένη γιατί η βιβλιοθήκη του myStickland,συνεχώς ανανεώνεται.

Tα φιλιά μου*

τα 33 ροζ ρουμπίνια...

Ο Ευγένιος Τριβιζάς,μάγος του λόγου και της φαντασίας,πασίγνωστος για την πολυδιαβασμένη Φρουτοπία του,μας έχει χαρίσει δυο πολύκλωνα παραμύθια.

Τα 88 ντολμαδάκια και τα 33 ροζ ρουμπίνια,που σου παρουσιάζω εγω σήμερα.

Εχω αγοράσει και τα δυο και τα έχω χαρίσει στη μικρή μου κόρη.Αλλά μη φανταστείς οτι δεν τα απολαμβάνω και εγω..Είναι απο τα βιβλία που θέλεις να διαβάζεις ξανά και ξανά.

Κάθε φορά και μια διαφορετική ιστορία.Κάθε φορά,εσυ προσαρμόζεις το τέλος,που μπορεί να είναι αστείο,λυπητερό ή αναπάντεχο!

Αν δεν έτυχε να γνωρίζεις αυτά τα δυο παραμύθια,διάβασε παρακάτω τι λέει ο ίδιος ο Ευγένιος..

Κάθε σαββατοκύριακο λοιπόν που έχουμε μπόλικο ελεύθερο χρόνο,διαβάζουμε όλες μαζί το βιβλίο και διασκεδάζουμε με τις διαφορετικές επιλογές της κάθεμιας.Ζωγραφίζουμε τις σελίδες του,απαντάμε στα αινίγματα,κάνουμε προσθέσεις,αφαιρέσεις πολλαπλασιασμούς και δεν χορταίνουμε να το ξεφυλλίζουμε.

Ιδανικό για όσους έχουν ή αισθάνονται παιδιά!!

xxx

ξέρεις τι θέλω;

απόσπασμα απο το βιβλίο''Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή''-Αλκυόνη Παπαδάκη.

ξεφυλλίζοντας τη σιωπή..

Αν δεν γνωρίζεις ποια είναι η Αλκυόνη,αλλά θέλεις να μάθεις περισσότερα για εκείνη και τον μοναδικό τρόπο γραφής της,θα σου πρότεινα να αγοράσεις το συγκεκριμένο βιβλίο..

Αφιερωμένο..

Δεν είναι μυθιστόρημα αλλά μικρές σκέψεις που κυκλοφορούν ανάμεσα μας.Άλλες τις κρύβουμε σφιχτά μέσα στο νου μας,ενω άλλες φοβόμαστε να θυμηθούμε την ύπαρξη τους.
Ενα βιβλίο που είμαι σίγουρη οτι θα σε ακολουθεί για πολύ καιρό.Θα βρίσκεται παντού.Γύρω σου.Μαζί σου.Μέσα σου..

Θα ξεφυλλίζεις τις σελίδες του.Θα υπογραμμίζεις προτάσεις..Λέξεις,διαλεγμένες με περισσή σοφία,όμορφα στοιβαγμένες μέσα σε λιτές μα τόσο πλούσιες και ακριβές σειρές..

Αρκετά αποσπάσματα εχω μοιραστεί μαζί σου εδω και εδω..

κεφάλαιο τέταρτο..

Πως θα αισθανόσουν αν για κάποιο τρόπο ήσουν ''φυλακισμένη'' μέσα στο ίδιο σου σπίτι;
Η Λίλα,η ηρωίδα της τέταρτης ιστορίας,νιώθει αυτό ακριβώς.
Παρατηρώντας τα πάντα γύρω της και εγκλωβισμένη μέσα στο αόρατο ιστό της μοναξιάς της,αισθάνεται να ασφυκτιά.
Μια ''σφήκα εγκλωβισμένη ανάμεσα στο πλέγμα και το τζάμι..''ανάμεσα στον έξω κόσμο και στον κόσμο της πρωταγωνίστριας..
Ενα τόσο δα μικρό έντομο,άκακο, την απασχόλησε πολύ.''Φυλακισμένες'' και οι δυο προσπάθησαν να κερδίσουν λίγα λεπτά προσοχής.Για λίγα δευτερόλεπτα η σφήκα,κατάφερε να της κεντρίσει την προσοχή.Μακριά απο τη Λίλα,μα τόσο κοντά της.Φάνταζε τεράστια στα μάτια της.Την κρατούσε κοντά της με όπλο της τον φόβο.Μα όχι για πολύ.Η Λίλα προσπάθησε να απαλλαχθεί απο εκείνη.Μάζεψε ενα κουβάρι όλη της τη δύναμη και χτυπώντας την,πίστεψε οτι τελείωσε μια και καλή με εκείνη.Και εκείνη δεν θέλησε να της χαλάσει τα λίγα λεπτά νίκης.
Για λίγο μόνο,γιατί..
''Τινάχτηκε σαν δαιμονισμένη κι άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με φούρια το δικτυωτό εξερευνώντας το.Φαινόταν σε εξαιρετική φόρμα.Τόση ώρα μπλόφαρε,ήθελε να την ξεγελάσει.Κι όμως την είχε χτυπήσει άσχημα,θυμήθηκε και ασυναίσθητα έσφιξε τις γροθιές της ώσπου τα νύχια της μπήχτηκαν στις παλάμες..''
Και αναρωτιέμαι..
πόσες τέτοιες ''σφήκες''έχουμε γνωρίσει εμείς στη ζωή μας;Πόσες φορές προσπαθήσαμε να ''τις βγάλουμε απο τις ζωές μας'';Πόσες ήταν εκείνες οι φορές που ασφυκτιούσαμε ανάμεσα στον έξω κόσμο και στον δικό μας;
Πόσες φορές μας ''χάρισαν''λίγα λεπτά ψεύτικης ελευθερίας;
Και πόσες φορές,άραγε''εκείνες''μπλόφαραν;

υ.γ.1:η ανάρτηση αυτή βασίζεται σε μια ιδέα που βρήκα εδω.
Αν θέλεις να θυμηθούμε μαζί,τα προηγούμενα κεφάλαια,μπορείς να κλικάρεις,εδω,εδω και εδω
υ.γ2:περιέχονται αποσπάσματα απο το βιβλίο''να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα''-Έρση Σωτηροπούλου.

μια φορά και εναν καιρό...

...κάπως έτσι αρχίζαν όλα τα παραμύθια που μου έλεγε η μαμά μου.Και εγω καθόμουν κουλουριασμένη στην αγκαλιά της,έκλεινα τα μάτια και  ταξίδευα σε μέρη μακρινά,σε τεράστια κάστρα,όμορφες βασιλοπούλες και γενναία παλικάρια..
Ώσπου ήρθε και εμένα η σειρά μου να λέω παραμύθια στις κόρες μου..Οι πιο όμορφες στιγμές μας.Να καθόμαστε όλες μαζί και να αφήνουμε το ''μια φορά και εναν καιρό''να μας πάρει μαζί του..
Ενα απο τα αγαπημένα μας,θα σου πω απόψε.Παραμύθι για μικρούς και μεγάλους.
Ύμνος στην αγάπη.
Στην μια και μοναδική..
Στην απόλυτη..

''Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη,
δώστου κλώτσο να γυρίσει,
παραμύθι να αρχινήσει..''

(photos from weheartit)

κεφάλαιο τρίτο..

..Αυτό και αν είναι αλήθεια..

Διαβάζοντας το τρίτο κεφάλαιο,θα σε κάνει να θυμώσεις.Να εκνευριστείς.Για μια στιγμή θα μπεις στη θέση της Μάγδας..Ίσως να έχεις ζήσει κιόλας κάποια στιγμιότυπα απο τη ζωή της,άθελα ή ηθελημένα.Ίσως η Μάγδα,να είσαι εσυ,εγω ή η φίλη σου.Ίσως ο άντρας της να σου θυμίζει κάποιο γνωστό σου ή ακόμα και να μοιράζεσαι το κρεββάτι σου μαζί του..

Ξέρεις οτι στη ζωή στήνονται τα πιο τρελά και περίεργα σενάρια.Πρωταγωνιστές σε ενα θέατρο του παραλόγου.Κομπάρσοι,πρωταγωνιστές ή θεατές της.Καμιά φορά δεν γνωρίζουμε την πλοκή,πολλές φορές αυτοσχεδιάζουμε..

Μα σχεδόν σπάνια,βλέπουμε πίσω απο τις μεγάλες και βαριές κουρτίνες της ζωής..Γιατί δεν μπορεί να βάλει ο νους μας,τι μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος για λίγα ψίχουλα προσοχής και αγάπης..

Διαβάζοντας το τρίτο κεφάλαιο,θα καταλάβεις τι εννοώ..

Απλά να θυμάσαι οτι και η μπλόφα είναι μέσα στο παιχνίδι!

υ.γ.διαβάζοντας το: ''να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα''-απο την Έρση Σωτηροπούλου.

Μια ιδέα που βρήκα εδω..

κεφάλαιο δεύτερο..

( Δεν είχε κατάθλιψη.Σίγουρα αυτό δεν ήταν κατάθλιψη.Ακόμη και αν δεν μπορούσε να γράψει υπήρχαν άλλα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει..)

ναι,αλλά τι άραγε;
αν όλη της η ζωή ήταν συμπυκνωμένη μέσα σε στίχους και σειρές,πόσο ξένη θα αισθανόταν έξω απο το συνηθισμένο κόσμο του κιτρινισμένου χαρτιού;

(άναψε ενα τσιγάρο και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.''Μέχρι εδω ήταν'',είπε δυνατά,''σιχαίνομαι το γράψιμο''..)

ανήμπορη καθώς ήταν να συλλάβει μια έμπνευση της προκοπής,έψαχνε τρόπους προσωρινούς να ξεγελάσει τη μοναξιά της...και ξαφνικά συνέβη..

(ενας τύπος με ξεπλυμένα μαλλιά ξεκόλλησε απο το μπουλούκι της στάσης και την πλησίασε..μουρμούρισε μια φράση στα αγγλικά και αυτή νόμισε οτι κάτι ήθελε να της πουλήσει.''Να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα'',είπε εκείνος και έκανε μια μικρή υπόκλιση.Όμως αυτή φορούσε πάντα μαύρα...)

κάθησα για μια στιγμή και σκέφτηκα..Πόσες φορές άραγε τα ρούχα που φοράει η ψυχή μου,έχουν μαύρο χρώμα;Και πόσες φορές,προσπάθησα να τα βάψω κόκκινα;

(..το πλοίο περνούσε τώρα ανάλαφρο,διασχίζοντας το ακίνητο τοπίο.Της ήρθε να κλάψει πάλι.Προχώρησε κι άλλο,κι άλλο,και βγήκε απο την κορνίζα αφήνοντας τη θάλασσα εγκλωβισμένη στον πίνακα..)

μετά απο αυτές, τις υπέροχα διαλεγμένες λέξεις,τι θα μπορούσα άραγε εγω να προσθέσω;


υ.γ/ οι φράσεις μέσα στις παρενθέσεις είναι απόσπασματα απο το βιβλίο''να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα''-Ερση Σωτηροπούλου.

υ.γ.θέλεις να δεις εδω πως ξεκίνησαν όλα;

''μάτια μέσα στη νύχτα''..

Σου έχει τύχει να έχεις ενα βιβλίο μέσα στα χέρια σου και να αισθάνεσαι μια ενέργεια να σε διαπερνά;

Να νιώθεις τόσο περίεργα,χωρίς να μπορείς να καταλάβεις το γιατί;

Αν αγαπάς τα βιβλία,αν πρώτα πρέπει να χα'ι'δέψεις απαλά την επιφάνεια τους,να μυρίσεις το άρωμα των σελίδων τους,αν πρέπει να θέλεις να γίνουν δικά σου εκείνη ακριβώς τη στιγμή,να θέλεις να χαθείς μέσα στη δίνη τους και να ξεχάσεις τον έξω κόσμο..τότε ξέρεις ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάω..

Έτσι ακριβώς ένιωσα και εγω. Και να σκεφτείς οτι πηγαίνοντας στο βιβλιοπωλείο,είχα μια ανησυχία.Τι γίνεται αν δεν νιώσω αυτή τη χημεία;Αν μου φανεί απωθητικό, συνηθισμένο;

.Τι γίνεται αν δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να το διαβάσω; Εχω δώσει το λόγο μου,όμως.σκεφτόμουν..

Όλα αυτά μεμιάς εξατμίστηκαν μόλις το συνάντησα για πρώτη φορά..Ήθελα τόσο πολύ να το διαβάσω,που μετρούσα τις ώρες στη δουλειά..Να επιστρέψω σπίτι,να καθίσω αναπαυτικά στη γωνιά μου..

Και τώρα,να εδω μόλις τελείωσα το πρώτο κεφάλαιο..

''Μάτια μέσα στη νύχτα''..μάτια εκφραστικά,διαπεραστικά που κοιτάζουν την ψυχή σου και εκλιπαρούν για λίγη κατανόηση.Να τα καταλάβεις,να νιώσεις τον πόνο τους.Να μην αφήσεις τη ματιά σου να γυαλίσει την επιφάνεια,αλλά να μπορέσει να βουλιάξει μέσα στα σωθικά της..

Ενα κορίτσι,παράξενο μα τόσο συνηθισμένο..Ενα κορίτσι που το πνίγει η εφηβεία.

(Που ήθελε την ελευθερία της .Ασφυκτιούσε,ένιωθε φυλακισμένη.Ήθελε να γυρίζει ελεύθερη τις νύχτες,να καπνίζει στο δρόμο,να ερωτεύεται.Δεν ήθελε να γίνει σαν τους γονείς της.Ήθελε να παρατήσει το σχολείο και να ταξιδέψει...-

''Οι πράξεις μας έχουν επιπτώσεις στους άλλους''έλεγε ο γιατρός.''Ελευθερία,όχι ασυδοσία''...αυτή ήταν μια φράση της μητέρας της..)

Μα εκείνη δεν την ένοιαζε τι έλεγε εκείνος ο γιατρός ψυχών.

(Θα μπορούσε να πνίξει ενα μωρό,όχι να το σφάξει.Να το πνίξει απο αγάπη,χάδια,φιλιά.Όταν η αδερφή της ήταν πολύ μικρή,την έβαζε στην μπανιέρα και τη σαπούνιζε και τη φιλούσε και τη γαργαλούσε και εκείνη πνιγόταν στα γέλια,κατακκόκινη απο ευχαρίστηση..)

'Ισως αυτά να μην τα είχε απλόχερα εκείνη ποτέ.Να μην μπόρεσαν οι δικοί της γονείς να την βουλιάξουν στην αγάπη..Ποιος ξέρει;

υ.γ.τα αποσπάσματα μέσα στις παρενθέσεις είναι κομμάτια απο το βιβλίο''να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα''-Ερση Σωτηροπούλου.
υ.γ.η ανάρτηση αυτή είναι μια ιδέα που μπορείς να δεις εδω..

''να νιώθεις μπλε..

...να ντύνεσαι κόκκινα..''

σήμερα το απέκτησα.
Ανυπομονώ να αρχίσω το ταξίδι μαζί του..
Το βράδυ,αργά όταν επιστρέψω σπίτι και όλα ησυχάσουν θα εκμεταλλευτώ τις τελευταίες ώρες της ημέρας για να μπορέσω να γευτώ λίγη απο την αύρα του.
Θα μου επιτρέψεις να μοιράζομαι μαζί σου,κάποιες στιγμές του..
Η πρόκληση,αρχίζει να παίρνει μορφή..

μια πρόκληση..

... και η  ιδέα ήρθε στην παρέα..
οτιδήποτε καινούριο με κάνει και χαίρομαι ιδιαίτερα.Θέλω να δοκιμάζομαι και να αναλαμβάνω διαφορετικές προκλήσεις,κάθε φορά.
Κάνοντας μια βόλτα λοιπόν απο το ιστολόγιο με το φεγγάρι αγκαλιά* είδα κάτι καινοτόμο και πολύ πρωτότυπο.Να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα και να μοιραστούμε τις συγκινήσεις που θα μας προσφέρει η ανάγνωση ενός βιβλίου που επιλέχθηκε με ψηφοφορία,ανάμεσα σε μια λίστα με τα αγαπημένα των αναγνωστών του συγκεκριμένου blog.
Και μετά να μοιραστούμε φωτογραφίες,αποσπάσματα που αγαπήσαμε και φυλάξαμε βαθιά στην καρδιά μας..
Αγαπώ να διαβάζω βιβλία.Και μου αρέσει να συζητώ για ώρες για τη γεύση που μου άφησαν.Τα ταξίδια που με πήραν μαζί τους.Τις ώρες που έφυγαν αφήνοντας μου μια όμορφη γλύκα.Χωρίς να το σκεφτώ,θέλησα και εγω να σαλπάρω για τον κόσμο της γνώσης μαζί με αρκετούς άλλους..

η φωτογραφία είναι απο εδω

''Να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα'' ,ο τίτλος του βιβλίου που χάρισε  το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 2012 στη συγγραφέα του, Έρση Σωτηροπούλου.
Ανυπομονώ να το αγοράσω και να αρχίσω αμέσως να το διαβάζω..
Αν θέλεις, χαρά μας θα είναι να σε έχουμε στην παρέα.Πέρασε μια βόλτα απο εδω να δηλώσεις συμμετοχή!
Διαφορετικά μπορείς να ρίχνεις μια ματιά στις σχετικές αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν εδω, στο mystickland!

είναι γεγονός πως..

απόσπασμα απο το ''Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή''-Αλκυόνη Παπαδάκη.

365 όμορφες σκέψεις..

Ψάχνοντας να βρω ενα ημερολόγιο για το γραφείο μου,η ματιά μου χάιδεψε αυτό.Μια όμορφη σκέψη για κάθε μέρα που περνά..

Χωρίς δεύτερη σκέψη το αγόρασα.Κάθε μεσημέρι λοιπόν που βρίσκομαι στη δουλειά,γυρίζω τις σελίδες του και διαβάζω τις όμορφες σκέψεις που κρύβουν ανάμεσα τους..

''Η καλύτερη μέρα είναι..σήμερα''..γράφει αυτή τη στιγμή.Ακόμη και αν δεν είναι,εγω θα προσπαθήσω να την μετατρέψω,σε υπέροχη!

να 'μαστε λέει!..

απόσπασμα απο το βιβλίο ''Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή''της Αλκυόνης Παπαδάκη.

21.12

Στην καθιερωμένη μου βόλτα στο αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο,πριν μερικές ημέρες,ψάχνοντας στα ράφια, η ματιά μου έπεσε πάνω σε αυτό το βιβλίο.

''21.12''..ο τίτλος του.

Διαβάζοντας και την περίληψη,η επιθυμία να το αποκτήσω μεγάλωσε.

Τι πιο επίκαιρο;

Αγωνία και μυστήριο..ιδανικός συνδυασμός τώρα που θα έχω άδεια απο την δουλειά και αρκετό χρόνο στη διάθεση μου για να διαβάσω..

Στα ελεύθερα απογεύματα μου λοιπόν θα προσπαθήσω μαζί ''με τους δυο επιστήμονες να λύσουμε ενα απο τα μεγαλύτερα αινίγματα της Ιστορίας..Θα προσπαθήσουμε να διαβάσουμε τον αρχαίο κώδικα και να ανακαλύψουμε την τύχη του κόσμου..''

Αν σκέφτεσαι να αγοράσεις ενα δώρο σε μια φίλη ή φίλο που αγαπά την περιπέτεια και την φαντασία νομίζω οτι είναι εξαιρετική επιλογή το συγκεκριμένο!

Μόλις το έβαλα μέσα στην τσάντα μου..

Ελπίζω να...προλάβω να το διαβάσω μέχρι τις ''21.12'':)

Φιλιά*