Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα diary of bliss. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα diary of bliss. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Aρχικά να σου πω οτι μου αρέσει πολύ η ιδέα του Diary of bliss*
Με βάζει στη διαδικασία στο τέλος κάθε εβδομάδας,να κάνω ενα γρήγορο flash back και να σκεφτώ τι ήταν αυτό που με έκανε πραγματικά χαρούμενη.Έτσι θέλω να επαναλαμβάνω εκείνες τις συνήθειες που μου κάνουν καλό και να απωθώ εκείνες που πασχίζουν για το αντίθετο.
Η εβδομάδα,που πέρασε λοιπόν μου άφησε μια γλυκειά γεύση.Τα γενέθλια μου και οι ευχές που έλαβα,τα δώρα καρδιάς*,που με γέμισαν χαρά,τα γλυκά μπαουλάκια,που ήταν παραφουσκωμένα με αγάπη.
weheartit
Μα αυτό που με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη,είναι οτι έχω δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπάνε.Και αν κάποιους έχω απορρίψει,κάποιοι άλλοι έχουν βρει τη θέση τους στην καρδιά μου.
Εχω την οικογένεια μου,τα κορίτσια μου,τη δουλειά μου,που μπορεί να με κουράζει αλλά με γεμίζει με τόση ενέργεια. Εχω την απλή,μονότονη-για πολλούς-καθημερινότητα μου,που με κρατάει σε εγρήγορση.Έχω το διάβασμα,το γράψιμο,τις βόλτες μου στα σπιτάκια σας,τα γλυκά και τρυφερά μέιλ σας,που μου δίνουν δύναμη..
Έχω όλη τη ζωή μπροστά μου.Και δεν σκοπεύω να αφήσω ούτε μια στιγμή της ανεκμετάλλευτη.
Γιατί εγω δεν παίρνω τίποτα σαν δεδομένο.Απολαμβάνω και λέω ευχαριστώ,σε όλα αυτά που έχω.Στο ζεστό φαγάκι,που αχνίζει στη κατσαρόλα μας,στο γκρινιάρικο ξυπνητήρι που δεν θα σταματήσει να φωνάζει αν δεν σηκωθεί και ο τελευταίος απο το κρεββάτι του,στο φιλάκι που θα κλέψω το πρωί πριν αφήσω τα παιδιά μου στο σχολείο,στα γελαστά πρόσωπα,που θα με περιμένουν καθώς φτάσω στη δουλειά,στον ήλιο που ζεσταίνει την πλάση,στο φεγγάρι που αφουγκράζεται τα μυστικά μας όνειρα,στο μοναχικό μπαλκόνι και στα λουλούδια που στέκουν ασάλευτα εκεί περιμένοντας λίγη απο την προσοχή μου..
..Σε όλες εκείνες τις φευγαλέες στιγμές,που θα μου κλείσουν το μάτι και θα μου υπενθυμίσουν..
οτι η ζωή,είναι τελικά πολύ ωραία!!

(η ανάρτηση αυτή είναι μέρος της πρόκλησης ''Diary of bliss'',που σκέφτηκε και οργάνωσε η Kατερίνα,απο το positive-thinking-greece.blogspot)


Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012


Tελικά οι Παρασκευές,θα ονομαστούν ''days of bliss''!
Εδω και μερικές εβδομάδες έχουμε girl's night,με πολύ κέφι και κους κους..Αφήνουμε πίσω μας όλο το άγχος και την ένταση της εβδομάδας που πέρασε και δίνουμε υπόσχεση να μη συζητήσουμε για τίποτα άλλο παρά για όλα αυτά που μας κάνουν τη ζωή ευχάριστη..Έτσι λοιπόν μαζευόμαστε και μαζί με το αγαπημένο μας καφεδάκι,εξομολογούμαστε χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος όλα εκείνα που μας φτιάχνουν τη διάθεση..
Απο την παρέα,δεν λείπουν και τα πλούσια γεύματα!Με ωραιότατα γλυκάκια,φτιαγμένα απο τα χεράκια μου..
Φτιάχνουμε τα μαλλιά μας...
Ενημερωνόμαστε για ότι καινούριο κυκλοφορεί και μας κάνει εντύπωση..
Μα αποκαμωμένες πια,σαν έρθει η νύχτα δεν ξεχνάει η κάθεμια απο εμάς,να στείλει σιωπηλά το ραβασάκι της στο ολόγιομο φεγγάρι..
Εις το επανιδείν,φίλες μου!
(άφησε το ποντίκι σου,να κάνει μια βόλτα πάνω στις φωτογραφίες..:)

H ανάρτηση αυτή είναι μια ιδέα της Κατερίνας απο το positive-thinking-greece.blogspot..

Ιστολόγια που συμμετέχουν είναι:

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

''H εβδομάδα που μόλις έσβησε,είχε απ'ολα!Τρέξιμο,υποχρεώσεις που έπρεπε να ολοκληρωθούν πριν το σχολικό κουδούνι χτυπήσει για πρώτη φορά,άγχος,νεύρα,καυγάδες.
Είχα την αίσθηση οτι το σύμπαν με όλους τους ανάδρομους των τελευταίων χρόνων,έπαιζαν κρυφτούλι με τα νεύρα μου!Απο τη μια με είχε κουράσει αυτό το άνισο αλισβερίσι με το χρόνο και τις αντοχές μου.Ήθελα να γίνουν όλα μια ώρα αρχίτερα.Να βρεθώ αντιμέτωπη με όλα εκείνα που με απέφευγαν με συνέπεια όλους αυτούς τους μήνες.Να μπορέσουν να ξεκαθαρίσουν όλα,μεμιάς.
Όσο όμως και αν αισθανόμουν έτοιμη,τόσο δείλιαζα.Αν μπορούσα θα γυρνούσα το χρόνο πίσω.Μπας και μπορέσω να βρω άλλες μεθόδους.Άλλες μορφές ικανοποίησης και μεταχείρισης.Μα όσο και αν το ήθελα,η Παρασκεύη ξεπρόβαλε με όλο της το μεγαλείο,αδιαφορώντας για το αν ήμουν έτοιμη γιαυτήν.Πηγαίνοντας στη δουλειά,σκεφτόμουν και σκεφτόμουν....
Σχέδια,πλάνα,έκαναν ουρά μες στο μυαλό μου.Να κάνω αυτό,να πω εκείνο..ούτε και κατάλαβα,πως έφτασα.Βάζοντας με αργές και ευλαβικές κινήσεις το κλειδί στη κλειδαριά,μια προειδοποίηση,αναβόσβησε μπροστά μου..''Ότι και αν γίνει,να ξέρεις οτι είναι για καλό σου..''
Τίναξα τα μαλλιά μου και άνοιξα την πόρτα..''Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί;''ρώτησα τον εαυτό μου!Βολεύτηκα στην πολυθρόνα μου,που μου κρατούσε συντροφιά ενα ολόκληρο χειμώνα και περίμενα..περίμενα...
Περνώντας οι ώρες,ενα χαμόγελο,έφτασε να φέρει το ουράνιο τόξο στα χείλη μου.Ξαφνικά οι ώμοι έπαψαν να είναι κυρτοί.Το κεφάλι μου δεν βούιζε πια,και το σώμα μου ήταν ανάλαφρο...Δεν περίμενα ποτέ οτι θα χαρώ τόσο βλέποντας εκείνους τους ανθρώπους..
Όλα έμοιαζαν να βρήκαν ενα πιο συγκροτημένο ρυθμό.Σαν μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα..Που μπορεί να μην παίζει τη μελωδία της ευτυχίας ακόμη,αλλά ενα γρήγορο και χαρούμενο ρυθμό,σίγουρα.Αργά το βράδυ,παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής,έκλεισα το μάτι στο φεγγάρι που βρέθηκε στο δρόμο μου και εκείνο να σαν το κατάλαβε χασμουρήθηκε ικανοποιημένο.!''
#αυτή η ανάρτηση είναι μέρος του Diary Bliss,που διοργανώνει η Κατερίνα στο blog της:positive-thinking-greece.blogspot..

Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:




Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

''Tο Σαββατοκύριακο αυτό,αποφασίσαμε με τα κορίτσια μου,να συμμαζέψουμε λίγο τα ντουλάπια μας,να πετάξουμε στο καλάθι όλα αυτά που δεν μας εξυπηρετούσαν και να κάνουμε χώρο για νεα.Στην άκρη λοιπόν ενός συρταριού,μας περίμενε μια έκπληξη.Ένα παραγεμισμένο κίτρινο κουτί.''Η μηχανή του χρόνου'',φώναξε η ετικέτα με το πολυκαιρισμένο στυλό bic.Το τράβηξα απαλά έξω και το ακούμπησα στα πόδια μου.Απαλά,άφησα τα δάχτυλα μου να χα'ι'δέψουν τη ράχη του.Με φόβο.Λες και ξαφνικά,θα διαλυόταν μέσα στα χέρια μου..Το κοιτούσα συγκινημένη.Μα δεν τολμούσα να το ανοίξω.Είχα τόσα χρόνια άλλωστε να γυρίσω το χρόνο πίσω.Η δουλειά,οι υποχρεώσεις,οι μέρες που κυλούν και δεν γυρίζουν πίσω.Να τρέξω,να προλάβω.Και ούτε μια μικρή σταγόνα ελευθερίας.Ούτε ενα μικρό μικρούτσικο κενό.Να βρει τρόπο να μπει μέσα σε αυτό το παλιό ξεφτισμένο κίτρινο κουτί.Να με γυρίσει πίσω.Στα ξένοιαστα χρόνια.Να δω ξανά αγαπημένες στιγμές.Ανθρώπους που δεν βρίσκονται πια στη ζωή μου.Άλλους,που έφυγαν για ενα μακρινό ταξίδι χωρίς επιστροφή,άλλους για ξένες γειτονιές και μονοπάτια,με την ευχή οτι θα τα ξαναπούμε.(Μα οι ευχές,αν δεν γίνουν απο τα άπατα της ψυχής σου,δεν έχουν ελπίδες επιβίωσης!)
Να θυμηθώ ξανά τις ευλογημένες μέρες που η κοιλιά μου για 9 ολόκληρους μήνες, ήταν παραφουσκωμένη, με όλη την ευτυχία του κόσμου.Που στο κρεββάτι μου,είχαν κάνει κατάληψη τα μωρουδιακά,τα μπιμπερό και οι πάνες.Που μερικά''αγκού''και ''μαμά'',με έκαναν και πετούσα στα ουράνια.Τότε που ο χρόνος είχε ξεχάσει να περάσει απο το σπιτικό μας.Που δεν κυνηγούσαμε τα πολλά,αλλά είχαμε μάτια μόνο για τα λίγα.Πόσο πλήρεις ήμασταν τότε;
Άραγε,φτάνει απλά και μόνο το άνοιγμα ενός μόνο κουτιού να σε κάνει ευτυχισμένο;Να δακρύσεις,να θυμηθείς,να γελάσεις με την καρδιά σου;
Πιστεύω πως μπορεί.Το άρωμα των αναμνήσεων,θα βρεί τρόπο να σε πλημμυρίσει..
Αρκεί να πάρω την απόφαση και να πατήσω ''play''..
Kαι αυτό θα κάνω ευθύς αμέσως..*)

(η ανάρτηση αυτή είναι μέρος της πρόκλησης ''Diary Bliss''που διοργανώνει η φίλη μου Κατερίνα απο το positive-thinking-greece.blogspot)


Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι: