• Diary of bliss#6*..και ενα μικρό ευχαριστώ!

    Όσες φορές και αν νιώθω κουρασμένη απο το φορτίο της ημέρας.. Όσες φορές και αν έχω θυμώσει.. Όσες φορές και αν έχω κλάψει.. Εχω πει..ΤΕΛΟΣ.. Μέχρι εδω ήταν.. via Άλλες τόσες,γυρίζω εδω στην παρέα που έχουμε χτίσει μέσα απο ατελείωτα κλικ και λάικ και παίρνω δύναμη.Ξαναγίνομαι ενα θαρραλέο...
  • Μια σοκολάτα ξεχωριστή..

    Σήμερα καθώς έφτιαχνα τη σοκολάτα μου πρόσθεσα λίγο ξύσμα πορτοκαλιού μέσα (που σούρωσα όταν την έβγαλα από τη φωτιά). Είχε μια διαφορετική γεύση και λίγη διαφορετική περιποίηση. Έτσι για αυτό που θέλουμε να λέμε "διαφορετικό" στη μέρα*
  • Diary of bliss#6*..και ενα μικρό ευχαριστώ!

    Όσες φορές και αν νιώθω κουρασμένη απο το φορτίο της ημέρας.. Όσες φορές και αν έχω θυμώσει.. Όσες φορές και αν έχω κλάψει.. Εχω πει..ΤΕΛΟΣ.. Μέχρι εδω ήταν.. via Άλλες τόσες,γυρίζω εδω στην παρέα που έχουμε χτίσει μέσα απο ατελείωτα κλικ και λάικ και παίρνω δύναμη.Ξαναγίνομαι ενα θαρραλέο...
  • Μια σοκολάτα ξεχωριστή..

    Σήμερα καθώς έφτιαχνα τη σοκολάτα μου πρόσθεσα λίγο ξύσμα πορτοκαλιού μέσα (που σούρωσα όταν την έβγαλα από τη φωτιά). Είχε μια διαφορετική γεύση και λίγη διαφορετική περιποίηση. Έτσι για αυτό που θέλουμε να λέμε "διαφορετικό" στη μέρα*
Previous Next

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Λείψαμε πολύ. Το καταλάβαμε κι εμείς εδώ. Για διάφορους λόγους. Μαζεμένους σε ένα παχύ τσουβάλι που θέλουμε να κλείσουμε σφικτά και να συνεχίσουμε. Γιατί κάπου η καθημερινότητα έγινε πιο βαριά και κάπου τα όνειρα και οι ιδέες στα μαξιλάρια μας ξεπετάγονταν απότομα με κάθε κουδούνισμα του ρολογιού. Και άντε μετά να τα μαζέψουμε! Όμως ξαφνικά και εντελώς αυθόρμητα πληκτρολογήθηκαν τα γράμματα που με...

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Μπορεί τα πράγματα να μη πηγαίνουν όπως τα περίμενες ή να πηγαίνουν ακόμα καλύτερα. Μπορεί να έχεις φτάσει στο σημείο μηδέν ή στην κορυφή του δικού σου βουνού. Μπορεί ακόμα να μην είσαι έτοιμη για τις νέες αλλαγές που θα έρθουν ή να είσαι ανυπόμονη γι αυτές. Μπορεί κάτι να σε κρατάει πίσω ή να στέρεψαν τα βήματα που είχες για 'μπροστά'. Και τώρα τι; Αναρωτιέσαι και σηκώνεις τους ώμους μήπως κουνηθούν...

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Και καθώς το καλοκαίρι μας έχει ήδη βάλει στην καρδιά του, οι μέρες κυλούν πιο εύκολα. Με περισσότερα όνειρα, που απλώνονται με ευκολία όπως οι πετσέτες της παραλίας. Με πιο ωραίες βραδιές χωρίς επιτήδευση, με κλεισμένη την ατζέντα και ανοιγμένο το πιο Αυγουστιάτικο βιβλίο και με τα χνάρια να χαράζονται πρόσκαιρα στην άμμο και τα παγωτά να μετριούνται όπως παλιά. Με ακρίβεια ενός ανάλαφρου παιδιού. Γιατί...