αν...

''Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας...
Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει...
Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα,όλοι αυτοί που αγαπήσαμε...
Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι...
Τι απερισκεψία κι αυτή!! Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους...
Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες...
Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγεί ο ήλιος απο τη δύση...
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!!


Αν...Αν...
Αν ήταν όλα αλλιώς!
Μα τότε, πώς θα ξεχωρίζαμε το φώς που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;''

(απόσπασμα απο ένα αγαπημένο βιβλίο:''αν ήταν όλα.. αλλιώς'' - Αλκυόνη Παπαδάκη,

απο τις εκδόσεις Καλέντης)