Απογευματινός καφές, φρέσκα μπισκότα κανέλας, ανοιχτό fb και twitter,(για να μην χάσω ούτε ενα tweet ή like),παρέα με τη βροχή που παίζει με το τζάμι και τις αναμνήσεις μου!
Αγαπημένο τραγούδι,που με γυρίζει ,στην εποχή της εφηβείας μου,που νόμιζα οτι όλα ήταν απλά και εύκολα,οτι θα αλλάξω όλο τον κόσμο, με το μαγικό ραβδάκι της αγάπης..( το αν τα κατάφερα θα φανεί στο χειροκρότημα!)
Για την ώρα μου αρέσει να μελαγχολώ μαζί σου, κλείνοντας το μάτι πονηρά στη βροχή και στις αναμνήσεις μου!!!
6 σχόλια:
Όμορφες αυτές οι στιγμές που περιγράφεις, ΕΤΣΙ όπως τις περιγράφεις. Τις γνωρίζω καλά...
Είμαι παιδί του χειμώνα,και τρελαίνομαι να κάθομαι σπίτι, έξω να βρέχει
και να έχω μία κούπα ζεστό καφέ, μετά από μια δύσκολη μέρα, και να μην.......κάνω τίποτα!!!!Απίθανες στιγμές.....
Πραγματικά είναι τέλεια εικόνα :)
υπό αυτή την έννοια κι μενα μ αρέσει πολύ ο χειμώνας χαχα
KoΜματάρα σ'αυτή την εκτέλεση!! Τι μου θύμησες τώρα καλοκαιρινά μπιτσόμπαρα εμένα μου ήρθαν στο νου {εκτός θέματος 0 εις το ποιλίκον}!!
Το μπλογκ σου τα σπάει **
Μου έφτιαξες το βράδυ!! Το γέμισες με εικόνες κι μνήμες...Τέλειο τραγούδι που ντύνει όμορφα τα απλά σου λογάκια... και εγώ είχα την ίδια πίστη στην εφηβεία μου...και ξερεις κάτι , ακόμη την έχω,ίσως όχι για τον κόσμο όλο αλλά σίγουρα για τον δικό μου!!
Χαίρομαι τις επισκέψεις και τα ζεστά σου σχόλια...στο μπλογκ μας!! Συντροφική, Καληνύχτα
πραγματικά χαίρομαι πολύ για τα καλά σας λόγια. μείνετε συντονισμένες για τα επόμενα!!!
Δημοσίευση σχολίου
i ♥ comments