and the Martini goes to...

Εμείς εδώ συνεχίζουμε να το "γιορτάζουμε" με τον τρόπο μας, παρά τα όσα συμβαίνουν τελευταία στο κόσμο. Σκέφτηκα λοιπόν να σε κεράσω.... ένα βραβείο Μαρτίνι, να σε ζεσταίνει τώρα που άρχισαν τα πρώτα κρύα, να σε συνδέσει και ίσως να σε βοηθήσει να θυμηθείς όλες εκείνες τις τυχαίες αποδράσεις που τελικά σου βγήκαν σε καλό. Και εντέλει... στην πρώτη και τελευταία γουλιά σου να υποσχεθείς, πως ο,τι και αν γίνει ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!

Μαζί με αυτό όμως θέλω να ακούσω την πιο ωραία σου "απόδραση"- έξοδο που σου έρχεται γρήγορα στο μυαλό...

Θα αρχίσω από τη δική μου εξόρμηση, που ακόμα όταν τη θυμάμαι σχηματίζεται ένα χαμόγελο.

Μέχρι τώρα μόνο όταν δεν έχω κάτι κανονισμένο, περνάω πολύ ωραία. Τα ξαφνικά και τα απρόοπτα σου αφήνουν τη δική τους γεύση.

Έτσι κ εκείνη τη νύχτα. Που αν κ φαινόταν συνηθισμένη, αποδείχθηκε τρελή.

Εκτός από τα πολλά απρόοπτα που συνέβησαν, μας βρήκε να περιμένουμε το ξημέρωμα στο λιμάνι λέγοντας καλημέρα σε όλους τους περαστικούς αλλά και στους πολύ πρωινούς "δρομείς"...

Το πιο ωραίο κρυβόταν τελικά στην ανταπόδοση της, με χαμόγελα και μια έκπληξη στα πρόσωπά τους που κάποιες άγνωστες τους εύχονταν...

Θέλω να κεράσω απο ένα Μαρτίνι 5 μπλόγκερς που θα θελα παράλληλα πολύ να μάθω για τις δικές τους ιστορίες...

Λοιπόν ..: στην αγαπημένη Lyriel 

που με κερνάει μπισκοτάκι κάθε φορά που πάω μια βόλτα απο το blog της και με ταξιδεύει με τις υπέροχες φωτογραφίες της...

στο Κατερινάκι 

που περνάω πολύ όμορφα όταν ''βρισκόμαστε'' και ''τα λέμε''.. 

στη γλυκιά Litsa

γιατί το blog της είναι φραουλένιο και ''μαμαδίστικο''..

στη kotitsa

για το alternative(!)..ντύσιμο της και τις''μέσα σε όλα''αναρτήσεις της.. 

και τέλος τη μαμά Εffie

  που σίγουρα θα έχει πολλές ιστορίες να μας πει..

p.s.βέβαια, πολύ θα ήθελα να μάθω ιστορίες απο όλες σας, γιαυτό αν έχετε καμία που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας..μη διστάσετε!!