Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Μ..όπως μπαμπάς...

''Μια εικόνα ίσον με χίλιες λέξεις''...
....σκέψεις και αγάπη,θα προσθέσω εγω..Δεν θα σε κουράσω σήμερα με πολλά λόγια.Απλά θα μοιραστώ μαζί σου τη ζωγραφιά που έφτιαξαν τα κορίτσια μου και την χάρισαν στο μπαμπά τους,την ημέρα των γενεθλίων του.Μια αστεία και γεμάτη νόημα ιστορία,πήρε σάρκα και οστά με λίγα σκίτσα που δημιούργησε η καρδιά και όχι το χέρι..
Για δες:







υ.γ.αυτή η ανάρτηση είναι μέρος της πρόκλησης ''24days by mystickland''.Aν θέλεις να λάβεις και εσυ μέρος κάνε κλικ εδω..

13 σχόλια:

Memaria είπε...

Τι γλυκό!!!!!
Κι εγώ σαν ήρωα έβλεπα τον μπαμπά μου...και μάλλον έτσι τον βλέπω ακόμα...
Να χαίρεστε τον μπαμπά σας και χρόνια του πολλά!

Nasia είπε...

αν κατάλαβα είναι μικρούλα ,οπότε είναι Ταλεντάκι!!!!
και φτάνουν τα μέλια μπροστά στο παιδί ,όλο αγκαλιά σας ζωγραφίζει χαχαχαχα
χιουμορίστας η μικρή!!!!

Georgina είπε...

Αυτά είναι! Τυχερός μπαμπάς!
Πολύχρονος!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ξέρεις οτι μέσα στα μαθήματα της σχολής μου ήταν η ψυχολογία μέσα από το παιδικό σχέδιο..τα παιδιά λένε την αλήθεια μόνο έτσι, την αλήθεια του υποσυνήδειτου και της ψυχής.Να σου πω κάτι να σκάσεις στα γέλια.όταν τα κοριτσάκια μου ήταν μικρά 1η και νήπεια η μικρή μα επειδή δεν χώριζε από τη μεγάλη την είχα σαν ακροάτρια στη 1η τάξη. Λοιπόν η δασκάλα ρώτησε τη τάξη να πουν προφορική κατλά κάπιο τρόπο έκθεση πως περνά η μαμά και ο μπαμπάς στο σπίτι.Η μικρή μου η Ιωάννα ήταν πάντα..γλωσσού και είπε με αφέλεια:Η μαμά και ο μπαμπάς περνούν μια χαρά, η μαμά μαγειρεύει στη κουζίνα και ο μπαμπάς όταν έρχεται από τη δουλειά την αγκαλιάζει, τη σηκώνει στον αέρα( φαντάσου πόσο αδύνατη ήμουν!!) , την φιλάει ( το σκασμένο) στο λαιμό κι εκείνη του λέει..πρόσεχε Δημήτρη μας βλέπουν τα παιδιά..!!!Δεν σου λέω τι γέλιο έκαναν όλες οι δασκάλες όταν μου το έλεγαν στη συγκέντρωση γονέων!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

H απόλυτη ευτυχία για ένα Μπαμπά πραγματικό Μικρό Ηρωα της καθημερινότητας και Σούπερ Μεγάλο Ήρωα των παιδιών του!!! Callie by Anthomeli

myStickland είπε...

Σε καταλαβαίνω Αχτιδούλα..Κάτι τέτοια έκαναν και μένα οι κόρες μου..χαχα:)Ευτυχώς μεγάλωσαν αρκετά για να καταλάβουν οτι δεν τα λέμε και όλα..:)Και εμένα μου αρέσει να χαζεύω τις ζωγραφιές τους.Εκεί εκφράζονται και μπορώ να καταλάβω πότε τις απασχολεί κάτι,πως βλέπουν τη θέση τους μέσα στην οικογένεια και άλλα πολλά!

myStickland είπε...

Έτσι είναι Callie..μας έκανε εντύπωση που σκέφτηκε αυτή την ιστορία..του Μικρού-Μεγάλου Ηρωα..
Μακάρι να τον βλέπουν πάντα έτσι..
φιλάκια!

myStickland είπε...

Ευχαριστώ φιλενάδα...

myStickland είπε...

ελα βρε Νάσια...χαχα:)
είμαστε αγαπησιάρικη οικογένεια,τι να κάνουμε!!

myStickland είπε...

Και εγω τον έβλεπα πάντα σαν το δικό μου ήρωα,που με προστάτευε..
ο πατερούλης μου ήταν ενας άγγελος!!θα τον θυμάμαι,πάντα με λατρεία!
φιλάκια..ευχαριστούμε!!

KaPaworld είπε...

Δεν το πιστεύω!!! Τι υπέροχα λογάκια, τι συγκινητικές παιδικές ζωγραφίες.Πόσο τέλειο το να μπορείς να βλέπεις μέσα από τα μάτια τους, τον τρόπο που βλέπουν εσένα...και τον μπαμπά τους!! Αχ αυτοί οι μπαμπάδες....
Κοριτσάκι μου, ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ για το σημερινό σου σχόλιο στην ανάρτηση μου...Μικρή μου αγαπημένη η αγάπη σου με γεμίει, με κάνει δυνατή και πελώρια....και εγώ νιώθω την ίδια αγάπη για εσένα...να το ξέρεις!!!!Φιλιά αγαπημένη!

evonita είπε...

Απίθανες οι κορούλες σου!!! Πόσο όμορφα τα είπαν και τα ζωγράφισαν.. Έχουν φαίνεται πολύ καλά πρότυπα! :)

Claire D. T είπε...

Πάντα τα κορίτσια έχουν τον μπαμπά τους μεγάλη αδυναμία :)
Καταπληκτική η ζωγραφιά τους..

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments