Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

''Diary of bliss'':1η εβδομάδα*

''Tο Σαββατοκύριακο αυτό,αποφασίσαμε με τα κορίτσια μου,να συμμαζέψουμε λίγο τα ντουλάπια μας,να πετάξουμε στο καλάθι όλα αυτά που δεν μας εξυπηρετούσαν και να κάνουμε χώρο για νεα.Στην άκρη λοιπόν ενός συρταριού,μας περίμενε μια έκπληξη.Ένα παραγεμισμένο κίτρινο κουτί.''Η μηχανή του χρόνου'',φώναξε η ετικέτα με το πολυκαιρισμένο στυλό bic.Το τράβηξα απαλά έξω και το ακούμπησα στα πόδια μου.Απαλά,άφησα τα δάχτυλα μου να χα'ι'δέψουν τη ράχη του.Με φόβο.Λες και ξαφνικά,θα διαλυόταν μέσα στα χέρια μου..Το κοιτούσα συγκινημένη.Μα δεν τολμούσα να το ανοίξω.Είχα τόσα χρόνια άλλωστε να γυρίσω το χρόνο πίσω.Η δουλειά,οι υποχρεώσεις,οι μέρες που κυλούν και δεν γυρίζουν πίσω.Να τρέξω,να προλάβω.Και ούτε μια μικρή σταγόνα ελευθερίας.Ούτε ενα μικρό μικρούτσικο κενό.Να βρει τρόπο να μπει μέσα σε αυτό το παλιό ξεφτισμένο κίτρινο κουτί.Να με γυρίσει πίσω.Στα ξένοιαστα χρόνια.Να δω ξανά αγαπημένες στιγμές.Ανθρώπους που δεν βρίσκονται πια στη ζωή μου.Άλλους,που έφυγαν για ενα μακρινό ταξίδι χωρίς επιστροφή,άλλους για ξένες γειτονιές και μονοπάτια,με την ευχή οτι θα τα ξαναπούμε.(Μα οι ευχές,αν δεν γίνουν απο τα άπατα της ψυχής σου,δεν έχουν ελπίδες επιβίωσης!)
Να θυμηθώ ξανά τις ευλογημένες μέρες που η κοιλιά μου για 9 ολόκληρους μήνες, ήταν παραφουσκωμένη, με όλη την ευτυχία του κόσμου.Που στο κρεββάτι μου,είχαν κάνει κατάληψη τα μωρουδιακά,τα μπιμπερό και οι πάνες.Που μερικά''αγκού''και ''μαμά'',με έκαναν και πετούσα στα ουράνια.Τότε που ο χρόνος είχε ξεχάσει να περάσει απο το σπιτικό μας.Που δεν κυνηγούσαμε τα πολλά,αλλά είχαμε μάτια μόνο για τα λίγα.Πόσο πλήρεις ήμασταν τότε;
Άραγε,φτάνει απλά και μόνο το άνοιγμα ενός μόνο κουτιού να σε κάνει ευτυχισμένο;Να δακρύσεις,να θυμηθείς,να γελάσεις με την καρδιά σου;
Πιστεύω πως μπορεί.Το άρωμα των αναμνήσεων,θα βρεί τρόπο να σε πλημμυρίσει..
Αρκεί να πάρω την απόφαση και να πατήσω ''play''..
Kαι αυτό θα κάνω ευθύς αμέσως..*)

(η ανάρτηση αυτή είναι μέρος της πρόκλησης ''Diary Bliss''που διοργανώνει η φίλη μου Κατερίνα απο το positive-thinking-greece.blogspot)


Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:


17 σχόλια:

Nasia είπε...

δεν σε προλαβαίνω!!!κάτσε λίγο ήσυχη καλέ!!!
κάθε πέρσι και καλύτερα,δε λένε;
κι εγω χτες κοιτούσα τέτοια κουτιά ...υπέροχη η αίσθηση!!
καλημέρα!

Pinelia είπε...

Μου άρεσε πολύ ό,τι έγραψες. Και πιο πολύ..."Τότε που ο χρόνος είχε ξεχάσει να περάσει απο το σπιτικό μας.Που δεν κυνηγούσαμε τα πολλά,αλλά είχαμε μάτια μόνο για τα λίγα."Φιλάκια!

eirini είπε...

Πολύ μου άρεσε η ανάρτησή σου!
Να σου πω κάτι; Ποτέ δεν ανοίγω παλιά ενθύμια και αναμνηστικά. Δεν ξέρω αλλά μου έρχεται μια τεράστια νοσταλγία για το παρελθόν, ιδίως για τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, που μου φέρνει στο τέλος μελαγχολία. Τα αφήνω στο κουτί...καλύτερα έτσι.
Καλημέρα με πολλά φιλιά!!!

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

καλή εβδομάδα
καλή αρχή και καλή πορεία με την ιδέα της Κατερίνας
με συγκίνησε αυτή σου η ανάρτηση
να σαι καλά

Katerina V *Pause blog* είπε...

Καλημέρα...Καλή εβδομάδα!Είναι ωραίες οι αναμνήσεις..Καλά έκανες και πάτησες το play! Σ'ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σου..Τα φιλιά μου!!

Memaria είπε...

Η μηχανή του χρόνου σου με ταξίδεψε κι εμένα στο χρόνο..πολύ γλυκιά ανάρτηση!
Με αναμνήσεις δικές σου να μπλέκονται με τις δικές μου και να μυρίζω ξανά την προσμονή και τη λαχτάρα...και τη μωρουδίλα......καλή σου μέρα!!

Chrisi είπε...

Αυτό ακριβώς χρειάζεται κάθε φορά που κάτι πάει άσχημα η κάτι στραβώνει,λίγη ώρα πάνω απο ένα τέτοιο κουτί και ξαφνικά όλα αλλάζουν ,τουλάχιστον για μένα γιατί έτσι ξαναζω ωραίες στιγμές,καλή εβδομάδα ,καλη συνέχεια

!sweety! είπε...

Τι συγκινητική ανάρτηση!!!
Είναι τόσο, μα τόσο σημαντικές οι αναμνήσεις και πολύ καλά κάνεις που τις φυλάς!!
Πολλά φιλιά & καλό μεσημεράκι!:)

kwnnie είπε...

Το κουτί με τις αναμνήσεις είναι κάπου βαθιά σ' ένα συρτάρι σφραγισμένο.
Εγώ παιδιά ακόμη δεν έχω,αλλά έχω τα δικά μου εφηβικά χρόνια που κάθε φορά που τα θυμάμαι μου αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση...γι' αυτό προτιμώ να το έχω αφημένο εκεί.
Αλλά με την ανάρτηση σου μου ξύπνησες πολλές αναμνήσεις!
Φιλάκια φίλη μου:))

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ είπε...

Τι όμορφη ανάρτηση και τι φοβερή πρόκληση .......θα έχει πολύ ενδιαφέρον.

airis είπε...

αχ το κουτί των αναμνήσεων..................

Taelia88 είπε...

Υπέροχη ανάρτηση! Νοσταλγία, συγκίνηση, όμορφες αναμνήσεις! Νομίζω αυτό το κουτάκι πρέπει να ανοίγει πιο συχνά από δω και πέρα!!
Φιλάκια!!

"ζαχαρούλα.." είπε...

τι τυχερή που είσαι αγαπημένη μου...... ευλογημένη!!!

σοτ στέλνω αγάπη και φιλιά!!!

ΦΛΩΡΑ είπε...

Περνάνε τα χρόνια και μένουν τα κουτιά.....
Εύχομαι να έχεις πάντα χαρούμενα κουτιά να ανοίγεις....

Lyriel Bee είπε...

Όμορφα είναι να κάνεις μια παύση και να κοιτάζεις πίσω, το έκανα κι εγώ όταν είχα πρόσβαση στα άλμπουμ και τα κουτιά από παπούτσια που μέσα στοίβαζα ημερολόγια. Εκείνα τα παλιά με το κλειδάκι :) Πολύ τρυφερή η σκέψη σου και ο τρόπος που την εκφράζεις.

evonita είπε...

αν φτάνει λέει!!! αυτά τα κουτάκια κρύβουν τόσες αναμνήσεις, τόσα συναισθήματα κρυμμένα ελευθερώνονται...

vivi ka είπε...

Και όμως! Είναι αρκετό να σε κάνει να γελάσεις, να δακρύσεις, να αναπολήσεις. Πολύ όμορφο το πρώτο σου Diary of bliss!

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments