Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

let's chat* #4..

Το σημερινό θέμα που θέλω να συζητήσουμε,έχει να κάνει με την φιλία.Πόσες σκέψεις,λέξεις,γράφτηκαν για εκείνη;
Πόσα τραγούδια,εικόνες,''ζωγράφισαν''το όραμα της;
Μια φίλη του mystickland,θέλησε να θίξει το θέμα αυτό.Φτιάξε καφεδάκι και βολέψου αναπαυτικά στον καναπέ σου.
Χρειάζεται σκέψη..
''Πόσες ευκαιρίες μπορούμε να δίνουμε σε μια φιλία πριν πούμε ότι αυτή η σχέση μάλλον πρέπει να τελειώνει;Όταν μια φίλη, υποστηρίζοντας ότι έχει μάθει να  λέει τα πράγματα έξω από τα δόντια, σε κατηγορεί ξαφνικά, ότι δεν είσαι καλή  γιατί δεν την υποστηρίζεις σε όλα, ότι διαρκώς την κρίνεις, κι ότι δεν είσαι καλύτερη από την ίδια αλλά χειρότερη .... εσύ πως αντιδράς; Όταν γνωρίζεις ότι ουδέποτε μείωσες ή απαξίωσες; Όταν γνωρίζεις ότι πρόσφερες με ανιδιοτέλεια;Όταν δείχνει ότι φθονεί τη ζωή σου ή άλλες φιλίες σου; Επειδή ζητά συγγνώμη μετά από κάθε ξέσπασμα με τη δικαιολογία ότι ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση και γνωρίζοντας ότι όντως περνούσε δυσκολίες, μου είναι αδιανόητο αρχικά να κρατήσω κακία! Στην πορεία θα χρειαστεί να αντιμετωπίσω προκλητική συμπεριφορά ξανά και θα δώσω κι άλλες ευκαιρίες! Νομίζω όμως ότι όταν περνάς κατά πολύ τα όρια σου αρχίζεις και δυσφορείς. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος δίνουν αυτόματα το δικαίωμα να γίνεται προκλητικός, κακεντρεχής, δύστροπος;Όσο κι αν αγαπάς έναν φίλο πόσα μπορείς να αντέξεις;'' 
Με εκτίμηση,Χ.Β.

11 σχόλια:

Katerina V *Pause blog* είπε...

Καλησπέρα σε όλες! Είναι ένα θέμα τεράστιο αυτό, που θα το θίξω σύντομα και στη νέα μου στήλη..
Κατά τη γνώμη μου μέσα από τις δυσκολίες που περνάμε,φαίνεται ο χαρακτήρας μας και η ποιότητά μας. Το να ξεσπάμε με τόσο άσχημο τρόπο στους φίλους μας δεν δικαιολογεί τίποτα..Και τα χειρότερα να μας έχουν συμβεί,δεν έχουμε το δικαίωμα να προσβάλουμε τους άλλους τόσο άσχημα. Νομίζω πως τέτοιοι άνθρωποι χρειάζονται ψυχολογικοί βοήθεια και από εμάς μια ξεκάθαρη αντιμετώπιση,πως αν δεν μας σέβονται δεν μπορούμε να είμαστε δίπλα τους. Καλή εβδομάδα με δύναμη και χαμόγελα!!

vivi ka είπε...

Καλησπέρα!! Όσες φορές έθεσα παρόμοιο ερώτημα για την φιλια στον εαυτό μου έφτανα πάντα στο ίδιο συμπέρασμα. "Δεν φταίει εκείνη, εσύ φταις"!
Δεν κατηγόρησα ποτέ την φίλη αλλά εμένα την ίδια για αυτό. Όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε πως εμείς είμαστε οι δίκαιοι και μας φταίνε πάντα οι άλλοι. Στην περίπτωση της φιλίας υπεύθυνοι για μένα είμαστε καθαρά εμείς οι ίδιοι. Εμείς επιλέγουμε τους φίλους μας, εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα να μας πληγώσουν.Όταν δείχνουμε διαρκώς ανοχή σε μια αρρωστημένη κατάσταση έρχεται η έκρηξη και τέλος η απομάκρυνση!!!

airis είπε...

Μου άρεσε το σχόλιο της Κατερίνας πολύ! "Και τα χειρότερα να μας έχουν συμβεί,δεν έχουμε το δικαίωμα να προσβάλουμε τους άλλους τόσο άσχημα" Αυτό πιστεύω κι εγώ!
Όταν δεν είμαι καλά κλείνομαι στο σπίτι μου, στον εαυτό μου και δεν ξεσπάω στους άλλους!
Πολλές φορές προειδοποιώ κιόλας: δεν είμαι καλά, έχω από εκείνες τις δύσκολες μέρες! Όταν ηρεμήσω θα επανέλθω!"
Αλλά και η Παρασκευή , πόσο δίκιο έχει: "εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα να μας πληγώσουν".
Άρα όλα έχουν ένα όριο. Αν το υπερβείς αποχωρείς! Πονάς ίσως αλλά προσωσράς!
Φιλιά!
ΥΓ: Η στήλη σου είναι τελικά καταπληκτική! :)))

myStickland είπε...

Kαλησπέρα σας,κορίτσια..
Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο.Συμφωνώ απόλυτα με όλες σας!

Οι σχέσεις των ανθρώπων βασίζονται πάνω στην αλληλοεκτίμηση και στις αμοιβαίες υποχωρήσεις...
Πόσες φορές δεν έχουμε δει και εντοπίσει,''σημάδια'';
Αλλά τα αγνοούμε,ρίχνοντας το φταίξιμο σε εμάς.Σε κάτι που είπαμε ή κάναμε τη ''λάθος στιγμή''..που εντελώς τυχαία αυτή η στιγμή επαναλαμβάνεται συνέχεια!
Δεν είναι κρίμα όμως να μένουμε σε μια σχέση που μας δηλητηριάζει;Που μας κάνει να σκεφτόμαστε διπλά και τριπλά,τι να πούμε και πως;
Οι σχέσεις είναι φτιαγμένες για να μας χαρίζουν ξενοιασιά και όμορφες στιγμές απαλλαγμένες απο εγωκεντρισμούς και μικροπρέπειες..
Να δούμε πότε θα το καταλάβουμε αυτό!
Καληνύχτα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Στις φίλες μου είμαι πολύ ανεκτική και η αλήθεια είναι ότι κάνω πάντα βήματα πίσω.Δέχομαι τη φίλη μου όπως είναι..με τα ελαττώματα της ίσως..δεν προσπαθώ να την αλλάξω αλλά και δεν διαπληκτίζομαι μαζί της αν διαφωνώ μαζί της.Θα της πω ήρεμα τη γνώμη μου μα αν δεν της αρκεί δεν κάνω κάτι άλλο να τη πιέσω.Να την πικράνω;..Ίσως το γεγονός ότι δεν έχω αδέλφια με κάνει να αγαπώ τις φίλες μου περισσότερο από ότι ίσως πρέπει.Έχω φίλη 45 χρόνια..χωρίς να έχουμε αλλάξει ούτε μία φορά κακιά κουβέντα. Δεν παρεξηγώ..δεν θέλω να με παρεξηγούν, δεν θυμώνω αν δεν έχει χρόνο να μου δώσει..είμαι δίπλα της όποτε με θελήσει.Νομίζω ότι σε μία φιλική σχέση ζωής χρειάζονται θυσίες και βήματα και από τις δύο μεριές..και ειδικά κατανόηση και αγάπη.Έχω φίλη ακόμα τη κοπέλα που γέννησα μαζί της στην ίδια κλινική τη κόρη μου..δηλ. πριν 35 χρόνια και ας ήμαστε σε άλλες πόλεις..Η φίλη πρέπει να είναι πάντα μία "ανοιχτή" αγκαλιά..ένας ώμος να ακουμπήσεις και να πεις το καημό σου..

Chrisi είπε...

Η φιλία δοκιμάζεται αρκετές φορές στην πορεία της και όσο πιο μακροχρόνια είναι ,τοσο πιο πολλές φορες θα υπάρξουν ξεσπάσματα,πάντα όμως να παίρνει η κάθε πλευρά τις ευθύνες που τις αναλογούν και αν γίνεται συνέχεια αυτή η κατάσταση σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά ,μ αυτή τη φιλία,ταπεινή μου άποψη πάντα,καλό βράδυ σε όλες σας

E. είπε...

Εχω καταληξει στο εξης συμπερασμα: η καλοπροαιρετη φιλια μεταξυ γυναικων επιτυγχανεται οταν υπαρχουν αποστασεις (μεταφορικες και κυριολεκτικες). Η υπερβολικη οικειοτητα φερνει προβληματα: κριτικη, αρνητικα σχολια, ζηλοφθονια, ανταγωνισμο. Τα σκεφτομαι και ανατριχιαζω οπως κι εκεινη την φραση "σε ζηλευω με την καλη εννοια". Και την αλλη: "ειμαι ειλικρινης για το καλο σου" ενω στην ουσια ειναι ειλικρινης απλα επειδη προσπαθει να επιβεβαιωθει η ιδια. Μπλιαξ. Αν βλεπεις οτι δεν προχωραει η κατασταση, ξεκοψε την. Μπορει να ακουγεται too bitchy αλλα θα βρεις την υγεια σου. (Συνταγη δοκιμασμενη εις διπλουν)

Pinelia είπε...

Πιστεύω πως στις φιλίες χωράνε πολλά πράγματ, σε κάποια σημεία όμως πρέπει να σταματούν οι σχέσεις γιατί η φιλία χτίζεται πάνω στην εμπιστοσύνη...

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Έθιξες μεγάλο θέμα σήμερα! Όντως, η ανάρτησή σου είναι τροφή για σκέψη.

Εγώ πάντως (να πω και τη γνώμη μου, έτσι;) όταν κάτι δεν πάει καλά σε μία φιλία το καταλαβαίνω αμέσως. Όμως δίνω αρκετές ευκαιρίες με το σκεπτικό μήπως είμαι καχύποπτη. Η εμπειρία μου όμως μου έχει δείξει (και δυστυχώς είχα πολλές κακές εμπειρίες στο θέμα "φιλία") ότι συνήθως ό,τι υποψιάζομαι, τελικά ισχύει.

Εν κατακλείδι, παρόλο που το καταλαβαίνω αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά (όταν δεν πάει καλά), παρόλο που το παρελθόν μού έχει δείξει ότι δεν είναι ιδέα μου...παρόλα αυτά δίνω πάντα ευκαιρία και 2η και 3η...μπορεί και 5η...μέχρι να απομακρυνθώ τελείως. Είμαι αυστηρή; Δεν ξέρω. Τα βιώματά μου όμως με έχουν κάνει να γίνω αυστηρή σε αυτό το θέμα.

Αυτά τα ολίγα...

Claire D. T είπε...

Όσες κοπέλες κάνουν υπομονή και συγχωρούν πάντα μια τέτοια φίλη γιατί την αγαπούν θα έρθει η στιγμή που δεν θα αντέξουν άλλο αυτήν την συμπεριφορά.. Και αυτό γιατί θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να δίνουν τα πάντα σε έναν τέτοιον άνθρωπο και να τους φέρεται μετά έτσι.. Ειδικά αν αγαπάς πολύ αυτήν την φίλη θα είναι πολύ δύσκολο να την βγάλεις από την ζωή σου αλλά πίστεψε με θα είσαι καλύτερα μετά.
Άλλωστε λένε ότι ότι αξίζει δεν φεύγει ποτέ από την ζωή σου ότι και αν γίνει!! :)

evonita είπε...

το καλύτερο είναι να ξεκαθαρίζονται τέτοιου είδους σχέσεις, δε γίνεται μόνο ένας να υποχωρεί. ούτε γίνεται να δεχόμαστε τα πάντα για πάντα! αν κάτι δεν τραβάει είναι λυτρωτικό το να σταματάς τη σχέση. γιατί σίγουρα δεν οδηγεί κάπου. πιστεύω οι λάθος φιλίες κάνουν μπαμ μετά από κάποιο καιρό. όλες την έχουμε πατήσει από τέτοιου είδους φιλίες..

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments