Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

To κείμενο μου,στο'' Lost Athenians.eu''

Πριν λίγες ημέρες έλαβα ενα μέιλ,απο ενα καινούριο site:Lost Athenians,που αξίζει να επισκευθείς,γιατί είναι φρέσκο και νεανικό..Η oμάδα που το απαρτίζει φαίνεται να είναι πολύ δημιουργική και γεμάτη κέφι..Μου ζητούσε λοιπόν να εγκαινιάσω μια στήλη του,γράφοντας με τον δικό μου τρόπο ενα κείμενο.Μου άρεσε η ιδέα πολύ,αν και ομολογώ δεν είχε χρειαστεί να γράψω ''κατα παραγγελία''στο παρελθόν.Δεν γνώριζα το θέμα,που θα έπρεπε να καλύψω,ούτε το ύφος της συγκεκριμένης στήλης..Το δεύτερο μέιλ,που έλαβα ήταν κατατοπιστικό..Θα ήταν διάφορες ιστορίες απο τους αναγνώστες,bloggers,που θα είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν μαζί τους...O τίτλος της στήλης:''Lost thoughts''μου έδωσε έμπνευση..
Το κείμενο που φιγουράρει εκεί λοιπόν,το αφιερώνω σε εκείνους και στην ευκαιρία που μου έδωσαν..Tους εύχομαι ενα καλό και δυνατό ξεκίνημα και ενα δημιουργικό χειμώνα..Επίσης το χαρίζω και στους φίλους μου,που με επισκέπτονται εδω και με εμψυχώνουν χαρίζοντας ,μου όμορφα σχόλια!!Ελπίζω να σας αρέσει..
Lost Athenians.eu
Ενα ακόμη οχτάωρο,πέρασε στην ιστορία..
Αυτός ο μήνας,λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή,είχε να με διδάξει πολλά.Να με κάνει ,έστω και με το ζόρι,να δω λίγο πιο μακριά..Σε ενα πιο όμορφο αύριο.Πιο ήσυχο και απλό.
Μπαίνω στο αυτοκίνητο και πριν γυρίσω το κλειδί,ανοίγω δυνατά το ραδιόφωνο.Οι πρώτες νότες,κατακλύζουν το χώρο και τρέχοντας βγαίνουν απο τα ανοιχτά παράθυρα,αφου προσπάθησαν μάταια,να πάρουν μαζί τους και την τελευταία σκέψη.Σκεπάζουν με μανία,τον ήχο της μηχανής και κάνουν μασαζ,στα νεύρα μου..Πατάω σταθερά το γκάζι και απομακρύνομαι.Αισθάνομαι οτι έχω δυο κομμάτια.Το ενα,οδηγεί και το άλλο σκέφτεται.Σε λίγη ώρα,θα βρίσκομαι σπίτι.Μα δεν ξέρω αν θέλω.Τουλάχιστον όχι ακόμη..Δεν μπορώ με τίποτα,να αποβάλλω τόσο γρήγορα το βαρύ φορτίο της ημέρας,που μόλις πέρασε.Χρειάζομαι λίγα λεπτά ακόμη.Τα χέρια μου,λες και κατάλαβαν,στρίβουν το τιμόνι αριστερά.Βγαίνω απο τον κεντρικό δρόμο και η μυρωδιά της φύσης ερωτροτοπεί με τα ρουθούνια μου.Τα φώτα της πόλης,με χαιρετούν απομακρύνοντας τη βουή τους.Το τοπίο γνώριμο.Φρενάρω απότομα.Ανοίγω τα φώτα..Μικρές δεσμίδες φωτός,στήνουν χορό με τις πεταλούδες της νύχτας.Απόλυτη ησυχία....Είμαι μόνη.
Κατεβαίνω απο το αυτοκίνητο.Βγάζω τις γόβες μου.Το ολοκαίνουριο πεντικιούρ μου,βυθίζεται στην αφράτη άμμο.Λύνω τα μαλλιά μου και βγάζω το σακάκι μου.Νιώθω παιδί.Πλησιάζω τη θάλασσα και αφήνω τα δάχτυλα μου,να γευτούν λίγο απο την αλμύρα της.Ρουφάω αχόρταγα το άρωμα της.Μου θυμίζει την αγκαλιά της μητέρας μου.Κοιτάζω ψηλά.Την βλέπω να μου χαμογελά,ανάμεσα στα αστέρια..Κλείνω τα μάτια και τα δάκρυα,ανακατεύονται με τη μάσκαρα.Μου λερώνουν το λευκό μου πουκάμισο ζωγραφίζοντας μαύρα περιστέρια,μα ποιος νοιάζεται;Παίρνω το φεγγάρι αγκαλιά και ξαπλώνω στην άμμο.Το άρωμα μου,ανακατεύεται με το άρωμα αντηλιακού,που έχει απομείνει απο την παραλία μου.Αφήνω την ψυχή μου,να τρέξει,να παίξει με τα κυματάκια,να φτιάξει παλάτια απο άμμο.Απόψε θα την αφήσω ελεύθερη.Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα της τα σκορπίσει το πρώτο κύμα της ημέρας.Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα κλάψει,θα πονέσει,θα φωνάξει..Ούτε θα είναι η πρώτη φορά,που θα βρει απάνεμο στο λιμάνι μου.
Μα ξέρεις κάτι;Βαρέθηκα να περπατάω σκυφτή.Με την πλάτη στον τοίχο.Μάτωσαν τα πόδια μου,να περπατάω στις μύτες.Μην τυχόν και λερώσω με την παρουσία μου,την καρδιά κάποιου..Μην τυχόν και γελάσω λίγο παραπάνω απο ότι πρέπει..Απο όσο μπορείς να αντέξεις..
Τι αξία έχει η ζωή,αν δεν φας τα μούτρα σου,μωρε;Αν δεν έχεις κάποιον να χαρίσεις τα μάτια σου;Αν δεν έχεις κάποιον να μοιράσεις τα φιλιά σου;Τις νύχτες σου;Τους αναστεναγμούς σου;
Τι αξία έχει η ζωή,αν δεν φωνάξεις''Σ'αγαπώ'',σε εκείνον που σου γυρίζει την πλάτη;Σε εκείνον που κάνει την καρδιά σου να πονάει σε κάθε χτύπο της.Που ματώνει σε κάθε βλέμμα,σε κάθε λέξη;Και ας ξέρεις οτι δεν είναι για εσένα..Ποτέ δεν θα είναι..
''Μα πες μου''..ρωτάω τη νύχτα,''Αξίζει να πονάς για ενα αύριο;''..
Ενα γέλιο,σκίζει τη σιωπή..Ενα δυνατό γέλιο,τρυπώνει απο το ανοιχτό παράθυρο που έχει αφήσει το φεγγάρι και φτάνει μέχρι εδω..Γλυστράει πάνω στην άμμο και φτάνει ως τα πόδια μου..''Θα το μάθεις μόνη σου,γλυκειά μου.Όταν το τραίνο της δικής σου ζωής,φτάσει στο τέλος του.Μα μέχρι τότε,ζήσε..Μοίρασε τα κομμένα τριαντάφυλλα,απο τον κήπο της καρδιάς σου..Εκεί που εσυ νομίζεις..Χάρισε,χαρίσου..Παίξε,τρέξε,γέλασε..Φτιάξε όμορφες ιστορίες και μοίρασε τες..Ντύσε πολύχρωμα τα όνειρα σου και άφησέ τα ελεύθερα,να πετάξουν στον ουρανό..Δώσε αγάπη,χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα..Ντύσε την ψυχή σου,με τα πιο όμορφα ρούχα..Και μάθε να προχωράς..Ότι και να γίνει να προχωράς..''
Πριν προλάβω να πω μια λέξη,μου φόρεσε το χαμόγελο της και έφυγε..Έτσι ξαφνικά όπως ήρθε..
Μάζεψα την ψυχή μου,τίναξα την άμμο απο τα μαλλιά της και πήραμε μαζί το δρόμο του γυρισμού..
''Αύριο είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπής μου,ζωής''..σκέφτηκα και πάτησα αποφασιστικά το γκάζι..

21 σχόλια:

Xristina @ Dear e-diary είπε...

Γράφεις τόσο όμορφα. πράγματα που όλοι σκεφτόμαστε τα αποτυπώνεις με τόση ευκολία.. ε ναι λοιπόν σήμερα θα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μας!! καλό μήνα..

vivi ka είπε...

Υποδέχτηκες τον καινούργιο μήνα με τον δικό σου μοναδικό τρόπο!
Υπέροχο κείμενο!! Συγχαρητήρια!
Ο μήνας θα είναι όμορφος για όλους....ειδικά αν ακολουθήσουμε όλα αυτά που λες!
Δεν είναι δύσκολα..θέληση και καρδιά θέλει.
Καλό μήναααα!! Φιλάκια!

Katerina V *Pause blog* είπε...

Τι να σου πω τώρα..έχω συγκινηθεί γιατί όσα γράφεις μιλάνε στην ψυχή μου..
Θα σου μόνο ότι έχω αρχίσει να αποθηκεύω τα κείμενά σου για να τα διαβάζω όποτε τα χρειάζομαι! Ευχαριστώ..Όμορφο και γλυκό Οκτώβρη εύχομαι!

airis είπε...

Τι αξία έχει η ζωή,αν δεν φας τα μούτρα σου,μωρέ!!!
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Η !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
;))) Δεν έχω λόγια !
Καλό μήνα!

Memaria είπε...

Πάρα πολύ όμορφο...
Έκανες καταπληκτική αρχή και σου εύχομαι μια πολύ καλή συνέχεια!!!
Η νύχτα είναι σοφή...!!
Φιλιά από μια περήφανη φίλη και καλό μήνα!

Elena είπε...

Βravissimo!!!!Στο έχω ξαναπεί είσαι γερή πένα!!!! ;o))XXX

Unknown είπε...

Καλο μήνα!! τόσο όμορφα τα κείμενα σου!!!!!

Elli είπε...

:)
Καλό μήνα!!

LostAthenians είπε...

Εμείς σ΄ ευχαριστούμε πολύ Mystickland! Συνέχισε να μας ταξιδεύεις, με τα υπέροχα κείμενά σου!

Κ. † είπε...

Μπράβο,μπράβο!Ωραίο το κείμενο! :)

Φιλάκια πολλά και καλό μήνα.

Unknown είπε...

Υπέροχο το κείμενο, αληθινά!Η ψυχή, η αγάπη, η μουσική, η αμμουδιά, το πέσιμο , το ξανασήκωμα, όνειρα, ελευθερία, τριαντάφυλλα ψυχής, δόσιμο...που να σταθώ!!όπως και η Κατερίνα κι εγώ τ΄αποθηκεύω, με εμπνέουν!!!Συγχαρητήρια για την επιλογή σου, σου αξίζει και με το παραπάνω η νέα σου στήλη.Καλή επιτυχία, Καλό Μήνα και πάντα κάθε νέα μέρα, είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μας, αρκεί εμείς να το δούμε έτσι.Φιλάκια!!!

dimitra είπε...

Ακόμη ένα κείμενο από καρδιάς, μας δίνεις δύναμη,ευχαριστούμε!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Μια χαρά στα είπε η νύχτα, σοφά, υπέροχα λόγια σου είπε !!
Πολύ ωραία γραφή , ταξιδιάρικη, γλυκιά κι ελπιδοφόρα !!
Καλό, δημιουργικό μήνα σου εύχομαι,
συνέχισε ....

evonita είπε...

τέλειο!!!! μας μάγεψες πάλι!! υπέροχο κείμενο!!! καλό μήνα και πάλι! φιλάκια πολλά!!!

Lyriel Bee είπε...

Καλή σου μέρα γλυκούλα :)και καλό μήνα!
Τα κείμενα σου έχουν μια ειλικρίνεια και έναν ρομαντισμό που νομίζω
πως θα ξεχώριζα οτι είναι δικά σου ανάμεσα σε πολλά. Keep going !!

E. είπε...

Συγχαρητηρια για τη δημοσιευση! :) Τα κειμενα σου με εκφραζουν και γι'αυτο μ'αρεσουν.
Με τοσο αρνητισμο κ αγχος γυρω μας νιωθω μια ανακουφιση οταν βλεπω ανθρωπους που σκεφτονται θετικα!

Καλημερα!

thomi είπε...

ζωγραφισες..

DIMI είπε...

Πάρα πολύ όμορφο τό κείμενο!Καλή συνέχεια!Καλό μήνα!

Eri είπε...

Συγχαρητήρια κοριτσάκι μου είναι πραγματικά πολύ ωραίο το κείμενο σου. Θέλω κ άλλα!
φιλιά πολλά!

KaPaworld είπε...

Υπέροχο!!!! Συγχαρητήρια, δεν σε διάλεξαν τυχαία φίλη μου!! Είσαι καταπληκτική στις περιγραφές και στην κατάθεση συναισθημάτων!!! Περήφανη φίλη εδώ!!!! Μπράβο...με συγκίνησες.

marakicious είπε...

λατρεψα την γραφη σου, τον τροπο που σκεφτεσαι, που πειγραφεις τα μικρα αλλά που ειναι τοσο μεγαλα. ευχομαι να διαβασω κι αλλα κειμενα δικα σου!!!!! ΜΠΡΑΒΟ

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments