Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

let's chat* #5

Ένα γράμμα στοιχειώνει τη σκέψη μου εδω και λίγα εικοσιτετράωρα. Ενας ποταμός συναισθημάτων και αγωνίας,ανακατεμένος με πίκρα και απογοήτευση.Μια κοπέλα που βρίσκεται ανάμεσα μας,προσπαθεί να βρει την άκρη στο κουβάρι της ζωής.Αποφάσισε να μιλήσει ανώνυμα.Να αναμετρηθεί με τους φόβους της που πολλές φορές,διαβάζοντας ξανά και ξανά τις προτάσεις της,ομολογώ οτι είχαν πολλά κοινά με τους δικούς μου. Ισως και τους δικούς σου.
Σου παραθέτω ενα κομμάτι του,με την άδεια της και ελπίζω τούτη εδω την ώρα,τα πράγματα να είναι ήδη πολύ καλύτερα για εκείνη..
''Αγαπητό myStickland..
κάνοντας μια βόλτα απο το διαδίκτυο,είδα τη στήλη σου και σκέφτηκα οτι θα ήταν καλή ιδέα να μοιραστώ μαζί σου αυτά που με προβληματίζουν.Δεν έχω blog,ούτε fb,ούτε όλα αυτά που κυκλοφορούν.Οι φίλοι μου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού μου.Όχι γιατί είμαι μονόχνοτη,αλλά δουλεύοντας όλη μέρα και με μια οικογένεια με απαιτήσεις στην πλάτη μου,είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί η φλόγα της φιλίας για καιρό αναμμένη.Είμαι γενικά αισιόδοξο άτομο και πολύ εργατικό.Χαμογελώ και πιστεύω οτι ολα θα πάνε καλά.Έχω πίστη στους ανθρώπους και δίνω πάντα δεύτερες-μη σου πω και τρίτες ευκαιρίες-στους ανθρώπους γύρω μου.Ασχολούμαι με το επάγγελμα των ονείρων μου εδω και 15 χρόνια,με μεγάλη επιτυχία.Είμαι πολύ γνωστή στην πόλη μου,γιαυτό επέλεξα να μη συστηθώ.Η οικογένεια μου είναι δεμένη μεταξύ της και τα τρια παιδιά μου,παραδείγματα προς μίμηση.
Τους έχω μάθει να είναι ευγενικά με ήθος και αξιοπρέπεια.Να μην προσπαθούν να κορο'ι'δέψουν και να εκμεταλλευτούν τους άλλους και να έχουν πάντα τα μάτια της ψυχής τους ανοιχτά.
Αυτό εφαρμόζω και εγω,απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Τι γίνεται όμως αν η ζωή σε φέρει αντιμέτωπη με τις επιλογές σου αυτές;Αν φέρνει συνέχεια ανθρώπους στο πλάι σου,που να κάνουν τα ακριβώς αντίθετα;Αν συναναστρέφεσαι με εκείνους που έχουν αγγελικό πρόσωπο,μα διαβολικό προσωπείο;Όταν προσπαθούν να σε εκμεταλλευτούν και να σε κάνουν να αισθάνεσαι τουλάχιστον ηλίθια,που δεν μπορείς να εκφραστείς όπως θέλεις.Γιατί αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι,στηρίζουν την επιχείρηση σου,διαφημίζοντας την,με τον καλό τους λόγο.
Σου χρωστάνε κάποια χρήματα και σου ορκίζονται οτι η Δευτέρα που θα έρθει θα έχει και τα χρήματα μαζί της.Και εκείνη τη Δευτέρα,βρίσκουν μια άλλη δικαιολογία και πάει λέγοντας.Και σκέφτεσαι τώρα εσυ.Αν τους διώξω,θα χάσω και αυτά που μου χρωστάνε.Αν τους κρατήσω,θα μου οφείλουν περισσότερα..(...)
Και οι μέρες περνάνε με εσένα μέσα σε ενα μόνιμο άγχος,να προσπαθείς να στηρίζεις την ευγενική σου φύση,χωρίς να εκτροχιάζεσαι,αν και το μόνο που θέλεις είναι να κατέβεις στο επίπεδο τους και να τους στολίσεις με όλα τα κοσμητικά επίθετα που τους ταιριάζουν..
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα στηρίζω και θα υποστηρίζω τις απόψεις μου.Οι άνθρωποι γινόμαστε θεριά ανήμερα που προσπαθούμε να φάμε τις σάρκες μας.Τι πρέπει να γίνει δηλαδή;Να είμαστε με το δάχτυλο στη σκανδάλη;Να μην πιστεύουμε τίποτα και κανένα;να γίνουμε καχύποπτοι ή μήπως να πάψουμε να είμαστε άνθρωποι;..
με εκτίμηση..Φ*..''

4 σχόλια:

evonita είπε...

πόσο δύσκολο είναι αυτό, πραγματικά.. πιστεύω σε όλους μας έχει τύχει.. δεν πρέπει να χάσουμε την ανθρωπιά μας, αλλά να διεκδικούμε όσα μας ανήκουν βάζοντας κάποια όρια.. θα μπορούσες να τους πεις "λυπάμαι, αλλά όσο εσείς μου χρωστάτε, χρωστάω εγώ, πρέπει να βρούμε μια λύση από κοινού".. και κάπως έτσι να το διαπραγματευτείς, δε γίνεται διαφορετικά, δυστυχώς.. δεν ξέρω αν αυτά που γράφω θα μπορούσα να τα κάνω και πράξη εγώ η ίδια λόγω χαρακτήρα, αλλά θέλει λίγη σκληράδα και ας μην το χουμε στη φύση μας σε αυτές τις περιπτώσεις..

airis είπε...

Ωχ! Αυτό μου θυμίζει τη δική μας περίπτωση! Στην οικογενειακή επιχείρηση! Λες και το γράμμα το έγραψε η αδερφή μου ...( ρε μπας; Μπα! δεν έχει 3 παιδιά) Δεν υπάρχει λύση! Τουλάχιστον για μας! Είναι μπρος γκρεμός κι πίσω ρέμα ! Αν ήταν δική μου η δουλειά θα έλεγα .... πηδάς! Αλλά βλέπω ότι σκέφτονται όλες τις υποχρεώσεις που τρέχουν και δεν μπορούν να αντιδράσουν ! Και συνεχίζουν τον φαύλο κύκλο! Και από ότι καταλαβαίνεται η κατάσταση διαιωνίζεται! ......Άτιμη κρίση!
Περιμένω με αγωνία να δω κι άλλες απαντήσεις!

myStickland είπε...

Καλησπέρα κορίτσια.
Πραγματικά το γράμμα αυτό με θύμωσε.Με θύμωσε γιατί ξέρω πολλούς ανθρώπους που εκμεταλλεύτηκαν τη κρίση για να γλιτώσουν κάποια ευρώ.Πιστέψτε με,είναι πολλοί.Αυτοί που ήταν πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις τους,θα συνεχίσουν να είναι.Ή απλά θα πάψουν να χρεώνουν άλλους.Λυπάμαι μόνο γιατί σαν την περίπτωση της φίλης,γνωρίζω πολλές.Συμφωνώ με την Έυη και την Αριστέα,απλά επειδή η κατάσταση θα διαιωνίζετε να δώσεις ενα μικρό χρονικό περιθώριο εξόφλησης ή έστω μιας μικρής κατάθεσης-για να υπάρξει κίνηση στο λογαριασμό-και μετά διακοπή της συνεργασίας.Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν όρια,τότε πρέπει να τα βάλουμε εμείς!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Είναι πολύ δύσκολο το σημείο που ξεχωρίζεις την κοροϊδία. Πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό για να την καταλάβεις και να πάρεις φυσικά και τις ανάλογες αποφάσεις! Πολλές φορές η ευγενική μας φύση και η ανθρωπιά, μας κάνουν θύματα. Δυστυχώς η κρίση έχει φέρει στον αφρό πολλούς εκμεταλλευτές που δράττονται της ευκαιρίας και ζουν εις βάρος των καλών ανθρώπων! Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάμε να είμαστε φιλέσπλαχνοι, απλά προσέχουμε περισσότερο. Καλή εβδομάδα.

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments