Σου έχει τύχει να έχεις ενα βιβλίο μέσα στα χέρια σου και να αισθάνεσαι μια ενέργεια να σε διαπερνά;
Να νιώθεις τόσο περίεργα,χωρίς να μπορείς να καταλάβεις το γιατί;
Αν αγαπάς τα βιβλία,αν πρώτα πρέπει να χα'ι'δέψεις απαλά την επιφάνεια τους,να μυρίσεις το άρωμα των σελίδων τους,αν πρέπει να θέλεις να γίνουν δικά σου εκείνη ακριβώς τη στιγμή,να θέλεις να χαθείς μέσα στη δίνη τους και να ξεχάσεις τον έξω κόσμο..τότε ξέρεις ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάω..
Έτσι ακριβώς ένιωσα και εγω. Και να σκεφτείς οτι πηγαίνοντας στο βιβλιοπωλείο,είχα μια ανησυχία.Τι γίνεται αν δεν νιώσω αυτή τη χημεία;Αν μου φανεί απωθητικό, συνηθισμένο;
.Τι γίνεται αν δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να το διαβάσω; Εχω δώσει το λόγο μου,όμως.σκεφτόμουν..
Όλα αυτά μεμιάς εξατμίστηκαν μόλις το συνάντησα για πρώτη φορά..Ήθελα τόσο πολύ να το διαβάσω,που μετρούσα τις ώρες στη δουλειά..Να επιστρέψω σπίτι,να καθίσω αναπαυτικά στη γωνιά μου..
Και τώρα,να εδω μόλις τελείωσα το πρώτο κεφάλαιο..
''Μάτια μέσα στη νύχτα''..μάτια εκφραστικά,διαπεραστικά που κοιτάζουν την ψυχή σου και εκλιπαρούν για λίγη κατανόηση.Να τα καταλάβεις,να νιώσεις τον πόνο τους.Να μην αφήσεις τη ματιά σου να γυαλίσει την επιφάνεια,αλλά να μπορέσει να βουλιάξει μέσα στα σωθικά της..
Ενα κορίτσι,παράξενο μα τόσο συνηθισμένο..Ενα κορίτσι που το πνίγει η εφηβεία.
(Που ήθελε την ελευθερία της .Ασφυκτιούσε,ένιωθε φυλακισμένη.Ήθελε να γυρίζει ελεύθερη τις νύχτες,να καπνίζει στο δρόμο,να ερωτεύεται.Δεν ήθελε να γίνει σαν τους γονείς της.Ήθελε να παρατήσει το σχολείο και να ταξιδέψει...-
''Οι πράξεις μας έχουν επιπτώσεις στους άλλους''έλεγε ο γιατρός.''Ελευθερία,όχι ασυδοσία''...αυτή ήταν μια φράση της μητέρας της..)
(Θα μπορούσε να πνίξει ενα μωρό,όχι να το σφάξει.Να το πνίξει απο αγάπη,χάδια,φιλιά.Όταν η αδερφή της ήταν πολύ μικρή,την έβαζε στην μπανιέρα και τη σαπούνιζε και τη φιλούσε και τη γαργαλούσε και εκείνη πνιγόταν στα γέλια,κατακκόκινη απο ευχαρίστηση..)
'Ισως αυτά να μην τα είχε απλόχερα εκείνη ποτέ.Να μην μπόρεσαν οι δικοί της γονείς να την βουλιάξουν στην αγάπη..Ποιος ξέρει;
υ.γ.τα αποσπάσματα μέσα στις παρενθέσεις είναι κομμάτια απο το βιβλίο''να νιώθεις μπλε,να ντύνεσαι κόκκινα''-Ερση Σωτηροπούλου.
υ.γ.η ανάρτηση αυτή είναι μια ιδέα που μπορείς να δεις εδω..
17 σχόλια:
νομιζω οτι το ''εζησες'' με το παραπανω..
πολλα πολλα χαμογελα
:):):)
περιμενω σκεψεις και για τα επομενα διηγηματα!
Φαίνεται τέλειο βιβλίο!!
Εντυπωσιακές σκέψεις...Ο τίτλος εξαιρετικά γοητευτικός!!! Είμαι σε κατάστση μπλε τον τελευταίο καιρό....Επαναστατημένο μου νιατο...Καληνύχτα!!! :)
Η ιδέα της πρόκλησης είναι καταπληκτική. Ακόμα πιό καταπληκτικό είναι σου μιλάει μια τόσο φοβερή e-φίλη που εκτιμάς την κρίση και το γούστο της, για ένα βιβλίο...εκ των έσω.
Σημειώνεται λοιπόν.
Ναι! Ξέρω για τι μιλάς! ;-)
Χαίρομαι που μοιραζόμαστε ίδια συναισθήματα για το βιβλίο!
Φιλάκια!
ΥΓ: Εντυπωσιακός τίτλος!
θα το αναζητήσω σίγουρα. Φιλιά!
θα συμφωνήσω ότι ο τίτλος είναι υπέροχος!!! αλλά σίγουρα και εσωτερικά έχει πολλά να πει, απ'ότι φαίνεται! :) φιλάκια, καλό βράδυ!
Ω! καινούριο βιβλίο ίσον ενθουσιασμός! Καλή ανάγνωση φίλη μου :)
Moy exeis eksapsei tin periergeia twra! Mou erxetai na to agorasw! Xrono na doume pou tha brw...
Kalhmera :)
Καλημέρα φίλη μου!!
Το έχω παραγγείλει κι εγώ...με την περιγραφή σου το έχω λατρέψει πριν το αγγίξω! :)
Μου είπαν για σήμερα! Για να δούμεεεε!
Μήπως να κάνω μια βόλτα από το βιβλιοπωλείο σήμερα κιόλας...;
Κι όσο σας διαβάζω ανυπομονώ να το πάρω στα χέρια μου..καλή σου μέρα!
Kαταλαβαίνω απόλυτα αυτό το συναίσθημα που περιγράφεις, απόλυτα! Έχω κι εγώ μεγαλώσει μαζί με τα βιβλία μου... Καλή απόλαυση λοιπόν!
τι ομορφο να σε συνεπαιρνει ενα βιβλιο!
να χανεσαι στον κοσμο του και να σε κανει δικια του..καλα ταξιδια
πω πω αυτά τα γράμματα είναι πολύ διάφανα! δεν μπορώ να τα διαβάσω! άλλαξε το χρώμα τους.
πολύ ωραία τα λες.
όταν το πρωτοπήρα το βιβλιαράκι αυτό, μικρό και κομψό, μου έδωσε την εντύπωση πως είναι παλιακό. το γυαλιστερό του εξώφυλλο, σκληρό, το χρώμα υπόλευκο, σκέτο ταξίδι στο χρόνο.
όταν το άνοιξα, ε... δε λέω. ακόμη διαβάζω.
Υπέροχος ο τίτλος καί τό βιβλίο φαίνετε πολύ ενδιαφέρον!!Μού άρεσαν οι σκέψειες σου φίλη μου!Καλό βράδυ!!Φιλάκια!!
Αισθανόμαστε ακριβώς το ίδιο για τα βιβλία... αυτή η αίσθηση του χαρτιού, ο ήχος που βγάζουν οι σελίδες γυρνώντας τις κι αυτή η οσμή του βιβλίου, τίποτα και ποτέ δε θα μπορέσει να τα αντικαταστήσει. Να ένας λόγος γιατί, ενώ έχω αρκετά e-book φορτωμένα στον υπολογιστή μου, δεν έχω καταφέρει να τα διαβάσω ποτέ... κι αν κάποτε το καταφέρω, δε θα το έχω ευχαριστηθεί το ίδιο...
Καλή ανάγνωση!
Δημοσίευση σχολίου
i ♥ comments