Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

day29:grow*

Ακόμη θυμάμαι εκείνη την πρώτη φορά που αντίκρισα τον μικρό ανθούριο.Ήταν τυλιγμένος μεσα σε ενα κατακόκκινο γυαλιστερό χαρτί, λες και ήθελε άθελα του να τραβήξει όλη την προσοχή επάνω του.Εκείνος τόσο αδύναμος που έλεγες οτι δεν θα μπορέσει να ζήσει για πολύ.Μερικές μέρες μόνο,ίσα ίσα να δικαιολογήσει την σύντομη παρουσία του.Το έβαλα προσεχτικά δίπλα στο παράθυρο.Να κοιτάζει τον έξω κόσμο.Να ξεχνιέται.Του έδινα λίγο νεράκι όποτε το είχε ανάγκη και χάιδευα τα φύλλα του.Θύμιζε μικρό παιδί,που ήθελε λίγες σταγόνες προσοχής.Ήταν πράσινο θυμάμαι,όταν το είχα πρωτοδεί.Λουλούδια δεν είχε ούτε για δείγμα.
Παραίτηση.Αυτό φώναζε όλο του το είναι.
Και οι μέρες περνούσαν,ρίχνοντας του κλεφτές ματιές.Εκείνο χάζευε έξω απο το παράθυρο και εγω δούλευα σκυμμένη στο γραφείο μου,για ώρες.Βουβοί συνοδοιπόροι,μιας κοινής ζωής.Μια Δευτέρα,ερχόμενη στη δουλειά,κάτι κόκκινο μου κίνησε την περιέργεια.Ενα τόσο όμορφο άνθος έστεκε εκεί στητό,καμαρωτό.Για να με ευχαριστήσει που όλο εκείνο τον καιρό της προσαρμογής δεν το παραμέλησα.Δεν αναζήτησα αλλού συντροφιά.Πίστεψα στη δύναμη που έχει η αγάπη,η φροντίδα,το νοιάξιμο.Και περίμενα.Του άφησα χώρο και χρόνο.Και εκείνο,σαν να αισθάνθηκε ασφάλεια,μου χάρισε λίγη απο τη λάμψη του.Απο τη κρυφή χάρη των σωθικών του..
Ετσι άραγε δεν γίνεται και με τους ανθρώπους;

#fmsphotoaday

12 σχόλια:

Elli @Studio34E blog είπε...

Είναι σπουδαίο να φροντίζεις ένα λουλούδι και να το βλέπεις να μεγαλώνει!!

airis είπε...

Τι όμορφα που το παρουσίασες!
Έτσι γίνεται με όλα τα πλάσματα καλή μου φίλη, ναι!
Φιλιά πολλά !
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!

Parents Land Gr είπε...

Είναι πολύ όμορφο φυτο!

Despoina είπε...

Oλα ειναι δυνατα(το σκεφτομουν σε μερος που ευχομαι να μη βρεθει καμια)
Υ.Γ Εχω την εντυπωση παντως πως το συγκεκριμενο ειδος δε θελει φως και ο ηλιος μπορει να του καψει τα φυλλα,μετακινησε το τωρα που ανοιγουν οι μερες,για να συνεχισει να σου χαριζει τα ανθη του...

vivi ka είπε...

Αν μπορούσε το ανθούριο να διαβάσει τις λέξεις σου, είμαι σίγουρη πως δεν θα μαραίνονταν ποτέ!!
Έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους φίλη μου!
Καλή σου μέρα! Φιλάκια!!

Unknown είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση! Έτσι θέλουν όλες οι ζωές, νοιάξιμο, φροντίδα και αγάπη...
Καλό μεσημέρι...!

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

Πολύ όμορφα γλυκά και τρυφερά το παρουσίασες, με τον ίδιο τρόπο που το φρόντισες...σου κρατά και του κρατάς συντροφιά.

Craftlandgr είπε...

τι ομορφα λογια....

Funky Monkey είπε...

Έτσι γίνεται με όλα τα ζωντανά πλάσματα... όσο τα προσέχεις, τα φροντίζεις και είσαι πλάι τους όταν το χρειάζονται, ανθίζουν... Φιλιά!

Memaria είπε...

Άνθισε για να σου δείξει την αγάπη του...είναι πανέμορφο!

evonita είπε...

έτσι ακριβώς γίνεται και με τους ανθρώπους!! :) υπέροχο το κατακόκκινο λουλούδι σου!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Ένας ανθισμένος σύντροφος λοιπόν που σου έκανε παρεούλα τόσο καιρό ζητώντας μόνο μια ματιά σου και λιγη φροντίδα. Υπέροχη φίλη μας.

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments