Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

day19:I am..*

Aν χρειαζόταν να συστηθώ απο την αρχή δεν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω μόνο ενα χαρακτηρισμό.Γιατί αποτελούμαι απο πολλά διαφορετικά κομμάτια.Αυτά που κάνουν τον καθένα απο εμας,ξεχωριστό και μοναδικό.

Μα αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο ενα ουσιαστικό αυτό θα ήταν η λέξη:''παιδί''.
Ενα παιδί που σε πείσμα των καιρών αρνείται να μεγαλώσει.Που πολεμάει κάθε μέρα με κακούς λύκους.Που συνοδεύει μικρές Κοκκινοσκουφίτσες στο δάσος και σκορπίζει μικρά ψιχουλάκια πίσω του,μην τυχόν χαθεί.Που ανοίγει την καρδιά του σε μασκαρεμένες κακιές μάγισσες και πετάει κρυφά τα δηλητηριασμένα μήλα που του έκαναν δώρο.

Που γελάει δυνατά,κλαίει βουβά και μοιράζει την καρδιά του εδω και εκεί,χωρίς να περιμένει τίποτα πίσω.Μόνο λίγη αγάπη ίσως.Που απεχθάνεται τη μοναξιά και λατρεύει τα μεγάλα χορταστικά βιβλία που του κρατούν συντροφιά.Που το ταξιδεύουν σε μέρη μακρινά και ξεχασμένα.Που σιγοτραγουδά αγαπημένες νότες,γράφει κρυφά μυστικά ημερολόγια και χα'ι'δεύει τις σταγόνες που του κάνουν συντροφιά στο τζάμι.Που πλάθει όνειρα,στήνει καινούριους κόσμους και χαμογελά ικανοποιημένο.Που σβήνει με τη λιωμένη γομολάστιχα του εκείνους που του κουρελιάζουν τη ψυχή.Που του στήνουν εμπόδια και ανοίγουν καταπακτές.Που λατρεύουν τις καλογυαλισμένες επιφάνειες των ανθρώπων και αδιαφορούν για το θησαυρό που κρύβεται βαθιά μέσα..

Που προσπαθεί πάντα να διώχνει τις άσχημες σκέψεις που το επισκέπτονται αργά το βράδυ,όταν εκείνο λαγοκοιμάται.Που καρφιτσώνει πελώριους ήλιους στον ουρανό του,όταν το σκοτάδι είναι πνιχτό.Που πέφτει κατάχαμα,σηκώνεται,τινάζει τα πληγωμένα του γόνατα και συνεχίζει το δρόμο του,έχοντας για πυξίδα τα ολόλαμπρα αστέρια.Που σκύβει το κεφάλι μόνο όταν θέλει να κρύψει τα δάκρυα του απο εκείνους που ξεδιψούν με αυτά.Που κρύβει τη χαρά του μόνο απο εκείνους που χαίρονται με τη λύπη.

Που κάνει δύσκολα φίλους,μα κρατά πάντα στην καρδιά του εκείνους που του απλώνουν το χέρι.Που λατρεύει να βλέπει το δάσος και όχι το δέντρο,παρέα με ενα μισογεμάτο-και οχι μισοάδειο- ποτήρι και ορκίζεται οτι τελικά δεν έχει αξία ο προορισμός,αλλά το ταξίδι..

p.s.''I am.. the author of my life''..

#fmsphotoaday

17 σχόλια:

Katerina V *Pause blog* είπε...

Όλα τα κομμάτια του παζλ είναι όμορφα και ξεχωριστά γιατί είσαι εσύ!!
Να συνεχίσεις να είσαι παιδί και ο συγγραφέας της δικής σου ζωής..!

vivi ka είπε...

Αγάπησα αυτό το παιδί μέσα από τις λέξεις του!!
Αγαπώ αυτό το παιδί γιατί είναι όλα αυτά που με τόσο όμορφες σκέψεις περιγράφει απόψε!
Καλό ξημέρωμα φίλη μου!
Φιλάκι*

Memaria είπε...

You are....beautiful!!!
Και όλα όσα είπες!
Φιλάκια!!

Funky Monkey είπε...

Και οπτικά, αλλά και αφηγηματικά, παρουσίασες με τον καλύτερο τρόπο τον εαυτό σου. Το κάθε κομμάτι σου είναι ξεχωριστό και όλα μαζί συνθέτουν έναν ξεχωριστό άνθρωπο: εσένα. Το παιδί που είναι μέσα σου μην το εγκαταλείψεις ποτέ και μην το καταπιέσεις ποτέ! Καλό σου βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

Καλώς σε βρήκα κι εγω! Πολυ ωραίο το μπλογκ σου!

Lyriel Bee είπε...

Απίστευτο !! Και το κείμενο και τα κομμάτια του παζλ, τόσο όμορφα
μπερδεμένα, μα εγώ τα έβαλα στη σειρά τους και έχω δει την εικόνα
ολόκληρη :) Μια εικόνα που αγαπώ.
Φιλιά για καλό βράδυ γλυκούλα **

Craftlandgr είπε...

τι ομορφο αυτο το παζλ!!ευχομαι να συνεχισεις να εισαι αυτο το γλυκο και ευαισθητο παιδι!!

Katrina είπε...

Φιλακια πολλα σε αυτο το γλυκο παιδι!!!!Να εισαι καλα φιλη μου!!!!!

Unknown είπε...

Είσαι... μια γλύκα, μια κουκλίτσα, ένα πολύ γλυκό κοριτσάκι που λατρεύω να διαβάζω!!!
φιλάκιααα

Unknown είπε...

Τι όμορφα που παρουσίασες τον εαυτό σου!
Καλή μου!
Και τι όμορφη που είσαι!

Φιλιά!

Chrisi είπε...

Μείνε έτσι όπως είσαι,είσαι πολύ γλυκειά και πολυ τρυφερή,κάτι που θα σκορπάς στους γύρω σου αλλα και που θα διασκορπάς και σ αυτους που είναι μακρια,η καλη αύρα βρίσκει τρόπο να βρεί τον καθένα μας ,φιλιά πολλά.

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Τι όμορφη ανάρτηση με εικόνες παζλ και λέξεις που συνθέτουν τη συνολική σου εικόνα. Υπέροχη.
Συνέχισε να κοιτάς το δάσος και άσε τους άλλους να ψάχνουν το δέντρο:)

serenata είπε...

Πολύ όμορφο!
Μείνε παιδί!!!
Μέσα μας όλοι δε μένουμε;....

sundayspoon είπε...

Τι όμορφο το παζλ... Κομμάτια μιας ευαίσθητης ψυχής...

Taelia88 είπε...

Αυτό το παιδί που είσαι μην το ξεχάσεις και το εγκαταλείψεις ποτέ! Συνέχισε να είσαι... εσύ!!
Καλό απόγευμα!!

evonita είπε...

είσαι υπέροχη! και κουκλίτσα όμως, να τα λέμε όλα! :) πάντα να καρφιτσώνεις πελώριους ήλιους στον ουρανό!!! :) φιλάκια πολλά!!!! :)

Litsa είπε...

Ναι ναι εσύ είσαι αυτή... μια σκέτη γλύκα!

Δημοσίευση σχολίου

i ♥ comments