στη καρδιά του καλοκαιριού..

Και καθώς το καλοκαίρι μας έχει ήδη βάλει στην καρδιά του, οι μέρες κυλούν πιο εύκολα. Με περισσότερα όνειρα, που απλώνονται με ευκολία όπως οι πετσέτες της παραλίας. Με πιο ωραίες βραδιές χωρίς επιτήδευση, με κλεισμένη την ατζέντα και ανοιγμένο το πιο Αυγουστιάτικο βιβλίο και με τα χνάρια να χαράζονται πρόσκαιρα στην άμμο και τα παγωτά να μετριούνται όπως παλιά. Με ακρίβεια ενός ανάλαφρου παιδιού.

Γιατί τώρα κι εσύ θες να πας λίγο πίσω, έστω δυο βήματα, για μια γρήγορη ανάσα. Να ακουμπήσεις κάπου το μυαλό και να το τρέξεις ύστερα, μόνο σε φανταστικά τοπία με τιρκουαζ νερά. Σε τίποτα λιγότερο δεν θες να αρκεστείς.

Και θες πολύ να κάνεις μόνο ο,τι σου αρέσει και να μη δίνεις ραντεβού, αλλά όποτε σου ρχεται να βγαίνεις (όπως εδώ!) και να μην ντύνεσαι επίσημα, μόνο με τα πιο πρόχειρα που βρήκες μπροστά σου. Και να μη ξεγελάς τους άλλους, αλλά να γελάς δυνατά γιατί (και όταν) σου βγαίνει. Και να αγαπάς. Να αγαπάς πολύ. Ξανά από την αρχή αυτούς που ξέρεις πως τ αξίζουν. Να φτιάξεις μουσικές, να ψάξεις στα μυστικά τους, να τους βάλεις στη πιο τρελή σου σελίδα.. που φέτος θα γράψεις με έντονα νέον γράμματα ο,τι θα είναι μοναδική γιατί θα τη ζήσεις μέχρι το τελευταίο καλοκαιρινό λεπτό.

Ναι! τώρα μπορώ να πάω γι αυτή τη βουτιά που λέγαμε.. (κι αν ξεχαστώ να ξανάρθω, μη με παρεξηγήσεις.. κάπου θα περνάω ξέχνοιαστα και θα τα πούμε στην επόμενη αυθόρμητη ανάρτηση όποτε..)